تعیین نقش تعدیلگری محدودیت مالی و فرصت های رشد در تاثیر وجه نقد مازاد بر ارزش شرکت

هدف اصلی شرکت به حداکثر رسانیدن ارزش حقوق صاحبان سهام است. مدیریت برای رسیدن به این هدف به دنبال افزایش ارزش بازار سهام و به تبع آن افزایش ارزش شرکت است. نگهداری وجه نقد مازاد توسط شرکت ها منجر به شکل گیری تضاد نمایندگی بین مدیران و سهامداران می شود که این امر موجب افزایش اختیارات مدیر و باعث آسیب رسیدن به منافع سهامداران می گردد. وجوه نقد از منابع مهم و حیاتی در هر واحد انتفاعی است، شرکتی که دارای وجه نقد کافی نباشد، ممکن است دچار ورشکستگی شود. در این راستا، هدف پژوهش حاضر، بررسی تاثیر وجه نقد مازاد بر ارزش شرکت، با توجه به محدودیت مالی و فرصت های رشد بر این رابطه، در بین شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در بازه زمانی 10 ساله بین سال های 1389 تا 1398 است. جامعه آماری این پژوهش، شرکت های پذیرفته‎شده در بورس اوراق بهادار تهران بود که با استفاده از روش حذف سامان‎مند، 147 شرکت مانتخاب شد. برای آزمون فرضیه‎ها، از روش رگرسیون چندمتغیره و داده های ترکیبی استفاده شد. یافته‎های پژوهش، نشان داد وجه نقد مازاد تاثیر معناداری بر ارزش شرکت ندارد. سایر یافته‎های پژوهش نشان داد که محدودیت مالی و فرصت های رشد، بر رابطه بین وجه نقد مازاد با ارزش شرکت تاثیر ندارد.