بررسی تغییرات مکانی - زمانی سرسبزی جنگل های بلوط زاگرس در واکنش به خشکسالی

تغییرات آب و هوایی که در ایران عمدتا به صورت تشدید دوره های خشکسالی و افزایش دما تظاهر کرده است، می تواند تاثیرات عمیقی در اکوسیستم های جنگلی زاگرس در غرب ایران داشته باشد. در این مطالعه، روند خشکسالی (با شاخص PDSI) و اثرات آن بر پویایی زمانی- مکانی شاخص سبزینگی EVI محصول سنجنده MODIS از طریق بررسی رابطه همبستگی در دوره آماری 2000 تا 2020 در جنگل های بلوط زاگرس در استان کهگیلویه و بویراحمد بررسی گردید. برای تعیین مقدار آستانه سبزینگی شاخص از نمونه برداری در 20 نقطه در جنگل های استان و مقادیر شاخص EVI در این مناطق استفاده شد. نتایج نشان داد مقدار آستانه سبزینگی شاخص EVI در این جنگل ها در ماه خرداد حداکثر بوده است. از میزان شاخص سبزینگی و از مساحت جنگل های بلوط استان در دوره مطالعه کاسته شده است. سبزینگی پیک جنگل های بلوط استان حساسیت معنی داری به تغییر در بارش و خشکسالی در اواخر دوره سرد سال و فصل بهار داشت. فازهای منفی شاخص های خشکسالی کاملا منطبق بر دوره های افت سبزینگی بوده است. شاخص EVI، به عنوان شاخص سبزینگی جنگلی حساسیت بالایی را به شاخص خشکسالی PDSI نشان داده است. شاخص PDSI نیز توانسته است 0/74 از تغییرات فضایی EVI را در سه ماه فروردین، اردیبهشت و خرداد تبیین نماید.