اثربخشی بازی های رایانه ای شناختی بر تصمیم گیری پرخطر کودکان با اختلال رفتاری برونی سازی شده

هدف از پژوهش حاضر، شناسایی اثربخشی بازی های رایانه ای شناختی بر تصمیم گیری پرخطر کودکان با اختلال رفتاری برونی سازی شده بود. روش پژوهش، شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل در نظر گرفته شد. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه دانش آموزان پسر 8 تا 11 ساله با اختلال رفتاری برونی سازی شده شهر تهران در سال تحصیلی 1400-1399 بود که تعداد 20 نفر از آن ها با استفاده از نمونه گیری در دسترس، انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. این دانش آموزان ابتدا توسط چک لیست رفتاری کودکان (CBCL) سنجش شده و آن هایی که اختلال رفتاری برونی سازی شده داشتند، غربال و در پژوهش شرکت داده شدند. همچنین، متغیر تصمیم گیری پرخطر توسط آزمون خطرپذیری بادکنکی بارت (لجویز، 2002) (BART) سنجش شد. افراد گروه آزمایش، به مدت 24 جلسه، بازی های شناختی رایانه ای انجام دادند و گروه کنترل، مداخله ای را دریافت نکردند و تا اتمام این مطالعه، در لیست انتظار قرار گرفتند. داده ها با استفاده از روش آماری تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته های پژوهش نشان داد تفاوت معناداری بین نمرات پیش آزمون و پس آزمون شرکت کنندگان در تصمیم گیری پرخطر وجود داشت (P≤0.01) به طوریکه بر حداکثر خطرپذیری به میزان 30/0 و بر حداقل خطرپذیری به میزان 49/0 اثر گذاشت. در واقع نمرات پس آزمون تصمیم گیری پرخطر پس از مداخله بازی های رایانه ای شناختی، کاهش محسوسی داشتند. یافته های این پژوهش نشان داد که بازی های شناختی مورد نظر می توانند در کاهش میزان تصمیم گیری پرخطر کودکان با اختلال برونی سازی شده به کار گرفته شوند. در نتیجه می توان عنوان نمود که استفاده از بازی های شناختی می توانند در کنار مداخلات دیگر برای کودکان دارای اختلال رفتاری برونی سازی شده، موثر و مفید باشند.