مدل علی تصور از خدا و رشد اخلاقی با میانجی گری خردمندی در دانش آموزان دختر تیزهوش دوره دوم دبیرستان

در علم روان شناسی، خردمندی به عنوان یک ویژگی شخصیتی، توانایی شناختی و یا ترکیبی از هر دو در نظر گرفته شده است. رابطه بین خردمندی و خداآگاهی در پژوهش های مختلف وجود دارد و این هر دو زمینه ساز رشد اخلاقی در نوجوانان می باشد. پژوهش حاضر با هدف بررسی مدل علی تصور از خدا و رشد اخلاقی با میانجی گری خردمندی در دانشآموزان دختر تیزهوش صورت پذیرفت. روش پژوهش، همبستگی از نوع مدل معادلات ساختاری بود. جامعه ی این پژوهش شامل تمامی دانش آموزان دختر تیزهوش (340 نفر) شهر خرم آباد در سال تحصیلی 1401-1400 بود. حجم نمونه آماری برابر 160 نفر تعیین شد که به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انجام شد. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش مقیاس خردمندی وبستر (SWS)، مقیاس رشد اخلاقی (MDS) و مقیاس وضعیت مذهبی (RSI) بود. تحلیل داده ها به روش آماری مدل معادلات ساختاری انجام شد. بر اساس نتایج این پژوهش، مدل پیشنهادی از برازش مطلوبی برخوردار بود. (بیش از 90 /0). به طورکلی نتایج غیرمستقیم مدل پژوهش نشان داد که تصور از خدا از طریق میانجی گری خردمندی اثر غیرمستقیم بر رشد اخلاقی دارد (05/0>P، 54/0= β). . بر طبق نتایج این پژوهش، پیشنهاد می شود برای ترویج رفتار اخلاقی و اهمیت دادن به اصول اخلاق محور، بر تقویت خردمندی و تصور از خدا در برنامه ریزی های تربیتی، آموزشی و به خصوص مشاوره ای تاکید شود و خداآگاهی نوجوانان مورد توجه باشد.