بررسی اثر ده هفته تمرین هوازی و مصرف عصاره دانه گلرنگ بر بیان ژن PIK3R1 و عملکرد کلیه پس از مصرف دگزامتازون درموش های صحرایی نر

این پژوهش با هدف بررسی اثر ده هفته تمرین هوازی و مصرف عصاره دانه ی گلرنگ بر بیان ژن PIK3R1 و عملکرد کلیه پس از مصرف دگزامتازون در موش های صحرایی نر بالغ طراحی شد.

روش شناسی:

 تعداد 25 سر موش صحرایی نر بالغ نژاد ویستار (وزن32±371 گرم) به طور تصادفی به پنج گروه کنترل، دگزامتازون، دگزامتازون+گلرنگ (mg/kgbw 500، به صورت روزانه، توسط گاواژ)، دگزامتازون+تمرین هوازی(60 دقیقه، سرعت 28 متر/دقیقه، پنج روز در هفته، ده هفته)، دگزامتازون+گلرنگ+ تمرین هوازی تقسیم شدند. القای آسیب کلیوی با تزریق زیرپوستی دگزامتازون (mg/kgbw 8) به مدت شش روز انجام شد. تجزیه و تحلیل داده ها با آزمون آنالیز واریانس دو طرفه در سطح معناداری 05/0P≤ انجام شد.

یافته های بیان ژن PIK3R1 تاثیر معناداری را در گروه های مختلف نشان نداد. علی رغم تغییرات مشاهده شده در بافت شناسی کلیه، دگزامتازون موجب تغییرات غیرمعنادار اوره و اسیداوریک شد. نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که ده هفته مصرف عصاره ی گلرنگ موجب کاهش معنادار اوره و افزایش غیرمعنادار اسیداوریک در موش های مبتلا به آسیب کلیوی شد. همچنین ده هفته تمرین هوازی نیز موجب کاهش معنادار اوره و کاهش غیرمعنادار اسیداوریک در موش های مبتلا به آسیب کلیوی شد. علی رغم تغییرات معنادار اوره و غیرمعنادار اسیداوریک تمرین هوازی و عصاره ی گلرنگ می تواند موجب بهبود آسیب کلیوی شود.

به نظر می رسد ده هفته تمرین هوازی و مصرف عصاره ی دانه ی گلرنگ می تواند موجب بهبود آسیب کلیوی شود اما مداخله گرهای این پژوهش نمی توانند تغییری در بیان ژن PIK3R1 ایجاد کنند.