رابطه رهبری معنوی با رفتار پویای شغلی کارشناسان تربیت بدنی ادارات آموزش و پرورش با نقش میانجی ایمنی روانشناختی

هدف اصلی این پژوهش، تعیین رابطه رهبری معنوی با رفتار پویای شغلی کارشناسان تربیت بدنی ادارات آموزش و پرورش با نقش میانجی ایمنی روانشناختی بود.

روش شناسی:

 پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود که به صورت میدانی انجام شد و جامعه آماری آن شامل کلیه کارشناسان تربیت بدنی ادارات آموزش و پرورش کشور (1141 نفر) بود که 288 کارشناس به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. سه پرسش نامه استاندارد رهبری معنوی فرای و همکاران (2005)، ایمنی روانشناختی ادموندسن و لی (2014) و رفتار پویای شغلی پارکر و همکاران (2008) جهت گردآوری داده های پژوهش استفاده شدند. تجزیه و تحلیل داده های پژوهش در دو بخش توصیفی و استنباطی انجام شد.

نتایج پژوهش نشان دهنده رابطه مثبت و معنی دار بین رهبری معنوی و ایمنی روانشناختی بود (792/0=β، 680/35=t). همچنین بین رهبری معنوی و رفتار پویای شغلی کارشناسان تربیت بدنی رابطه مثبت و معنی داری مشاهده گردید (315/0=β، 913/4=t). بخش دیگری از نتایج پژوهش نشان داد رابطه مثبت و معنی داری بین ایمنی روانشناختی و رفتار پویای شغلی کارشناسان وجود دارد (552/0=β، 393/9=t). در نهایت نتایج نشان داد رابطه رهبری معنوی با رفتار پویای شغلی کارشناسان تربیت بدنی با نقش میانجی ایمنی روانشناختی، مثبت و معنی داری می باشد (581/0=β، 055/9=t).

با توجه به نتایج پژوهش می توان چنین نتیجه گیری کرد استفاده مدیران از شیوه رهبری معنوی می تواند موجب افزایش ادراک ایمنی روانشناختی و رفتار پویای شغلی در کارشناسان تربیت بدنی ادارات آموزش و پرورش گردد.