بررسی فرهنگ ایمنی تاب آور در یکی از فرودگاه های ایران در سال 1400

 صنعت هوانوردی با وجود پیشرفت قابل توجه در فناوری و ایمنی، همچنان شاهد حوادث ناگوار است که علت 80 درصد از آن ها، عوامل انسانی است. این پژوهش با هدف بررسی فرهنگ ایمنی تاب آور در یکی از فرودگاه های کشور به منظور ارتقای سطح فرهنگ ایمنی و تاب آوری فرودگاه برای کاهش حوادث انجام شد.

 در مطالعه مقطعی حاضر شاخص های فرهنگ ایمنی تاب آور توسط تیم خبرگان ایمنی و عملیات فرودگاهی با استفاده از روش تحلیل سلسله مراتبی امتیازدهی شد و با کمک نرم افزار Expert Choice نسخه 11 وزن دهی و رتبه بندی شد. همچنین پرسش نامه فرهنگ ایمنی تاب آور بر اساس شاخص های ذکرشده، توسط کارکنان فرودگاه تکمیل و داده های حاصل به کمک نرم افزار SPSS نسخه 16 تجزیه وتحلیل شد.

 از نظر خبرگان تعهد مدیریت (با وزن نرمال1.0)، صلاحیت (0.79) و آگاهی (0.69) بیشترین اهمیت و فرهنگ خطاپذیری (0.45)، انعطاف پذیری (0.39) و مدیریت تغییر (0.35) کمترین اهمیت را داشتند. از نظر کارکنان شاخص صلاحیت (با میانگین 4.12)، فرهنگ خطاپذیری (3.87) و آمادگی (3.84) بیشترین نمره و مشارکت کارکنان (3.61)، انعطاف پذیری (3.48) و آگاهی (3.29) کمترین نمره را داشتند.

 بر اساس نتایج، عامل صلاحیت که هم از نظر کارکنان و هم خبرگان رتبه بالایی داشت، در بهبود تاب آوری فرودگاه موثرترین است. همچنین بهبود سطح آگاهی کارکنان که از نظر خودشان کمترین اهمیت را داشت، از مهم ترین عوامل موثر بر ایمنی تاب آوری است.