تبیین مولفه های موثر روان شناسی محیط در کاهش تصادفات جاده ای

 تصادفات وسایل نقلیه یکی از عوامل بزرگ آسیب ها، معلولیت ها و مرگ ومیر در سراسر جهان محسوب می شوند. تاکنون عواملی نظیر خطای انسانی، هندسه راه ها، شرایط اقلیمی در بروز تصادفات شناسایی شده است؛ اما از منظر تاثیرهای روان شناسانه محیط بر راننده، کمتر پژوهشی بر این مهم تدقیق کرده است. هدف پژوهش حاضر، شناسایی و تبیین مولفه های موثر روان شناسی محیط در کاهش تصادفات جاده ای (روش پیشنهادی: استفاده از گل میخ مجهز به علامت های آر.اف.آی.دی) است.

 این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش های کمی گردآوری داده ها، از روش توصیفی- پیمایشی است. جامعه آماری این پژوهش از نخبگان و متخصصان (حوزه ترافیک، الکترونیک، مهندسان عمران- راه و انتخاب تصادفی رانندگان در محور کرج-چالوس حد فاصل پل بیلقان در پیک ترافیک) انتخاب شدند؛ تعداد آنها 181 نفر بوده که به روش نمونه گیری تصادفی (انتخاب رانندگان به صورت اتفاقی) است. برای گردآوری داده ها از پرسش نامه محقق ساخته استفاده شد.

 یافته ها نشان داد، همبستگی متغیرهای پژوهش برابر 803/0 بوده که مبین همبستگی مستقیم و قوی بین متغیر کاهش تصادفات با متغیرهای روان شناسی محیط، سیستم پیشنهادی «آر.اف.آی.دی[1]» با شاخص های مرتبط در هر مقوله  وجود دارد.

 نتایج این تحقیق نشان داد که توجه به روان شناسی محیط و استفاده از سیستم پیشنهادی «آر.اف.آی.دی» (گل میخ هوشمند) و انعکاس این موارد در سیستم حمل ونقل جاده ای، کاهش وقوع تصادفات را براساس برآورد مدل رگرسیونی (کاهش تصادفات= (601/0) روان شناسی محیط + (812/0) سیستم گل میخ هوشمند + (81/1-)) به همراه خواهد داشت.