نقدی بر افزایش ظرفیت های رشته های علوم پزشکی

یکی از وظایف دولت ها آموزش و فراهم نمودن نیروی متخصص به منظور ارایه خدمات سلامت باکیفیت به افراد جامعه است. در طول چهار دهه اخیر، به فراخور افزایش یا کاهش نیاز جامعه، یکی از سیاست های افزایش ظرفیت پذیرش دانشجو یا تلاش برای ارتقای کیفیت آموزش های ارایه شده در اولویت کاری وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی قرار گرفته است. با توجه به تصویب و اجرای طرح اصلاح نظام آموزش پزشکی از طریق افزایش ظرفیت دانشجویان علوم پزشکی و وجود نظرات موافق و مخالف بسیار در این خصوص، در این مقاله جنبه های مختلف افزایش ظرفیت ها شامل عرضه نیروی کار در پاسخ به نیاز جامعه و چالش های تضمین کیفیت آموزش مورد بحث قرار گرفته است. بررسی مطالعات موجود نشان می دهد موضوع افزایش ظرفیت پذیرش دانشجویان به منظور تامین نیروی کار متخصص حوزه علوم پزشکی که مورد مداقه طرافداران این طرح است مساله ای چندوجهی است که نیاز به مطالعات جامع ترکیبی و در نظر گرفتن همه عوامل تاثیرگذار بر آن مانند گرایش بسیار پزشکان، پرستاران و سایر حرف سلامت به مهاجرت، عدم ماندگاری در مناطق کمتر برخوردار، مشکلات اقتصادی و سایر عوامل دارد. علاوه بر این، افزایش ظرفیت ها نیازمند تامین زیرساخت های لازم برای آموزش، برنامه ریزی برای ارایه آموزش باکیفیت و پایش نظام آموزشی و فراگیران از نظر دستیابی به توانمندی های مورد نظر است. در صورت عدم توجه به تامین کیفیت آموزش در هر سه بعد درونداد، فرایند و برونداد، افزایش ظرفیت ها در نهایت منجر به در معرض خطر قرار گرفتن ایمنی و سلامت بیماران خواهد شد.