طراحی سیاست های توسعه مشاغل نوآورانه در ایران: مطالعه موردی برنامه های اولویت دار کمیته امداد امام خمینی (ره)

پایان دادن به فقر، یکی از اهداف اصلی توسعه اقتصاد مبتنی بر دانش در قرن اخیر بوده است. اهمیت بحث نوآوری برای محرومیت-زدایی سبب شده که اجتماعات جهانی باهدف ایجاد تغییرات در جامعه هدف خود به سمت حمایت از فعالیت های کارآفرینی نوآورانه روی آورند. کمیته امداد امام خمینی (ره) نیز در راستای سیاست های توانمندسازی در ابعاد اقتصادی، از سال 1398 حرکت به سمت اقتصاد دانش بنیان را آغاز نموده است. پژوهش حاضر سعی دارد با آسیب شناسی مجموعه اقدامات صورت گرفته در کمیته امداد در راستای توسعه مشاغل دانش بنیان در جامعه مددجو، به بررسی و آسیب شناسی سیاست های موجود در بدنه کمیته امداد پرداخته و درنهایت به ارایه راهکارها و پیشنهاداتی برای توسعه مشاغل نوین و نوآورانه در قشر محروم جامعه بپردازد. روش این پژوهش، توصیفی-تحلیلی بوده و شیوه گردآوری اطلاعات مصاحبه نیمه ساختاریافته با استفاده از سوالات باز است. جامعه آماری شامل مدیران و کارشناسان کمیته امداد در استان های مختلف کشور بوده است. نتایج تحقیق نشان دهنده وجود 15 چالش اصلی در بخش سازمانی در کمیته امداد است. این چالش ها در دو بخش اصلی چالش های ساختاری و اقتصادی دسته بندی شده اند. به طور کلی شواهد گویای آن است که مواردی نظیر نداشتن سند بالادستی مربوطه، بروکراسی اداری، نداشتن فرآیند منظم استعدادیابی و استعداد سنجی، ارایه نشدن آموزش ها مرتبط با نیازها، نداشتن طرح و برنامه در جهت بازارسانی محصولات، پرورش پیدا نکردن ایده ها در یک فرایند تعریف شده منسجم، تامین مالی ناکافی و نداشتن تضامین بانکی موردنیاز در جهت گرفتن تسهیلات، مهم ترین چالش های توسعه مشاغل نوآورانه در کمیته امداد هستند.