بررسی رابطه خود بیمار پنداری اینترنتی و سواد اطلاعاتی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی بوشهر

در عصر حاضر، اینترنت به منبع مهمی برای به دست آوردن اطلاعات سلامت توسط افراد تبدیل شده است. این امر در کنار مزایای متعدد، موجب شکل گیری برخی عوارض و بیماری ها نیز شده است که خودبیمارپنداری اینترنتی یکی از آنهاست. هدف از انجام این پژوهش، تعیین رابطه بین خود بیمار پنداری اینترنتی و سواد اطلاعاتی در بین دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی بوشهر در سال 1401 بوده است.  مطالعه حاضر از نوع مقطعی بود که بروی 392 دانشجوی دانشگاه علوم پزشکی بوشهر - که به روش تصادفی طبقه ای انتخاب شدند- در سال تحصیلی 1400-1401 انجام شد. در این پژوهش جهت گردآوری داده ها از دو پرسشنامه سواد اطلاعاتی یزدانی و مقیاس شدت سایبرکندریا استفاده شد. همچنین از آمار توصیفی شامل فراوانی، میانگین، و انحراف معیار و از آزمون های استنباطی t مستقل، تحلیل واریانس یکطرفه، و ضریب همبستگی پیرسون برای پاسخ به پرسش های پژوهش استفاده شد. یافته های این مطالعه نشان داد که بین خود بیمار پنداری اینترنتی و سواد اطلاعاتی دانشجویان رابطه معکوس و معنی داری وجود دارد؛ همچنین، بررسی رابطه بین 5 بعد سواد اطلاعاتی با خود بیمار پنداری اینترنتی دانشجویان نشان داد که رابطه هریک از این ابعاد با سطح بیماری معکوس و معنی دار است. همچنین مشخص شد که بین متغیر سن و خود بیمار پنداری اینترنتی دانشجویان رابطه معکوس و معنی داری وجود دارد؛ اما بین سایر متغیرهای جمعیت شناختی (جنس، مقطع تحصیلی، وضعیت تاهل و وضعیت اقتصادی) با خود بیمار پنداری اینترنتی دانشجویان رابطه معنی داری مشاهده نشد. مجموعه مهارت های سواد اطلاعاتی می تواند نقش مهمی در بازیابی اطلاعات سودمند برای کاربران ایفا نماید. با توجه به رابطه معکوس و معنی دار سواد اطلاعاتی و خود بیمار پنداری اینترنتی دانشجویان، ارتقای سطح مهارت های سواد اطلاعاتی آنان از طریق برگزاری کارگاه های آموزشی توسط کتابداران و اطلاع رسانان پزشکی و همچنین گنجاندن این موضوع مهم در برنامه های درسی دانشجویان گام مهمی در راستای کاهش سطح ابتلا به خودبیمارپنداری اینترنتی آنان محسوب می شود.