اثر رفتارهای والدین بر توسعه مهارت های زندگی و لذت از فعالیت بدنی فوتبالیست های نوجوان مدارس فوتبال شهر گنبد کاووس

این پژوهش با هدف مطالعه تاثیر رفتارهای والدین بر توسعه مهارت های زندگی و لذت از فعالیت بدنی فوتبالیست های نوجوان مدارس فوتبال شهر گنبد کاووس انجام شد.

روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است و جامعه آماری آن شامل کلیه فوتبالیست های نوجوان 16 تا 18 ساله پسر مدارس فوتبال شهر گنبد کاووس در سال 1398 به تعداد تعداد 247 نفر بود. 151 فوتبالیست نوجوان به شیوه انتخاب تصادفی طبقه ای به عنوان نمونه آماری پژوهش انتخاب شدند. جهت گرد آوری داده های پژوهش، از پرسش نامه های رفتارهای والدین وویرس و همکاران (2014)، مهارت های زندگی کرونین و آلن (2017) و لذت از فعالیت بدنی مور و همکاران (2009) استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و استنباطی استفاده شد.

نتایج نشان داد اثر رفتار هدایتی والدین بر کار گروهی، تعیین هدف، توسعه مهارت های اجتماعی و لذت از فعالیت بدنی فوتبالیست های نوجوان مدارس فوتبال مثبت و معنی داری است. همچنین اثر رفتار حمایتی والدین بر کار گروهی و تعیین هدف فوتبالیست های نوجوان مثبت بود. در نهایت نتایج نشان داد اثر رفتار حمایتی والدین بر توسعه مهارت های اجتماعی و لذت از فعالیت بدنی فوتبالیست های نوجوان معنی دار نمی باشد.

با توجه به نتایج پژوهش می توان چنین نتیجه گیری کرد که رفتارهای هدایتی و حمایتی والدین می تواند موجب توسعه مهارت های زندگی نوجوانان پسر شده و میزان لذت آن ها از انجام فعالیت های بدنی مانند فوتبال را افزایش دهند.