بدشکلی های خمشی و زاویه ‏ای در گوساله ‏ها

با توجه به تاثیر بسیار زیاد وضعیت آناتومی اندام حرکتی بر عملکرد تولیدی، رفاه حیوان و همچنین پیامدهای اقتصادی ناشی از آن، مطالعه انواع بدشکلی های اندام حرکتی در نوزادان و ارایه روش‏های اصلاحی حایز اهمیت زیادی است. بدشکلی‏های مادرزادی سیستم حرکتی بیشتر در گوساله‏ ها، بره‏ها و کره‏ها مشاهده می‏شود و تاندون‏های خم‏ کننده و بازکننده مفاصل فتلاک و پسترن را درگیر می‏کند. در گوساله ‏ها، بدشکلی خمشی در کارپ و ناهنجاری های خمشی در فتلاک، در اندام های جلویی شایع ترین نوع بدشکلی مادرزادی است. درمان غیر جراحی در مواردی که اندام حرکتی با نیروی دست قابل بازکردن بوده و قسمت شکمی انگشتان در تماس با زمین باشد، انجام می گیرد. درمان جراحی عمدتا در موارد شدید و در گوساله‏هایی که بکارگیری آتل یا گچ در آن‏ها کارساز نبوده و یا اصلاح بدشکلی ناکافی بوده، بکار می رود. پیش آگهی در گوساله های مبتلا به بدشکلی خمشی خوب است. بدشکلی ‏های زاویه‏ای اندام، به انحراف اندام به سمت خارج یا داخل اشاره دارد. جهت بررسی محل آناتومیکی بدشکلی و میزان آن، نیاز به حالت گماری پشتی-کف دستی (کف پایی) است. هنگامی‏که بدشکلی زاویه ‏ای با اختلالات صفحه رشد استخوان مرتبط است، حذف ضریع استخوان و یا تاخیر در رشد صفحه رشد به روش تثبیت صفحه رشد در اصلاح بدشکلی کمک می ‏کند. علاوه بر این، استیوتومی به دو روش closing wedge و step-wise برای اصلاح ناهنجاری زاویه ای است. پیش آگهی بدشکلی زاویه ای مرتبط با عدم تعادل صفحه رشد، مطلوب است. درحالی‏که پیش آگهی بدشکلی زاویه ای ثانویه که به دنبال جراحات ارتوپدی در اندام مخالف ایجاد می شود، بسیار ضعیف است.