بررسی روند ماموریت های اورژانس پیش بیمارستانی مشهد قبل و بعد از کووید-19

هدف اصلی از این مطالعه، مقایسه تعداد ماموریت های اورژانسی (موارد قلبی، تنفسی، مسمومیت ها، حوادث ترافیکی، انواع تروما و...) تعداد تماس ها و زمان های عملیاتی اورژانس پیش بیمارستانی در شهر مشهد قبل و بعد از کرونا می باشد. همچنین سیاست های ما در اپیدمی ها و حوادث آینده بر اساس آن تعیین می شود تا در صورت بروز بحران های مشابه برنامه ریزی بهتری داشته باشیم. این مطالعه از نوع توصیفی و گذشته نگر است. اطلاعات به دو دوره قبل از کرونا از اسفند 1396 تا بهمن 1398 و دوره بعد از کرونا اسفند 1398 تا بهمن 1400 تقسیم شد. برای مقایسه میانگین داده های طبقه بندی شده از آزمون کای دو و برای محاسبه نسبت شانس بیماری در ماموریت های اورژانس در دو گروه از رگرسیون لجستیک استفاده شد. نتایج نشان داد پس از اپیدمی، 56.4 درصد مرد، 43.6 درصد زن و میانگین سنی 22.5 ± 45.20 درصد شد. تعداد ماموریت های مرتبط با مشکلات تنفسی حدود 40 درصد و تب و بیماریهای عفونی حدود 32 درصد پس از اپیدمی افزایش یافت. شانس ماموریت با بیماران با علایم و مشکلات تنفسی در دوران بعد از کوید 1.43 (OR=1.43 CI=1.41-1.45, p <0.000) برابر نسبت به دوران قبل از کوید شد. در طول همه گیری کووید-19، تعداد ماموریت ها و تماس های اورژانس افزایش یافت. اورژانس پیش بیمارستانی با تغییر برنامه ها و رویکردهای خود با افزایش ظرفیت پاسخگویی و تعداد پرسنل و آموزش های مرتبط، ظرفیت عملیاتی خود را افزایش داد.