بررسی مدول برجهندگی و عمر خستگی بتن آسفالتی گرم حاوی پلیمر ضایعاتی پلی اتیلن ترافثالات (PET)

در این تحقیق به منظور بررسی تاثیر مقدار و اندازه ذرات پلیمر ضایعاتی پلی اتیلن ترافثالات (PET) بر عملکرد مخلوط های آسفالتی، ذرات PET با دو اندازه مختلف ریز و درشت و در مقادیر0، 2، 4 و 6 درصد (بر اساس وزن قیر) به بتن آسفالتی اضافه شد. مخلوط های آسفالتی حاوی PET، تحت آزمایش های مدول برجهندگی در سه دمای (5، 25 و 40 درجه سانتیگراد) و آزمایش خستگی به روش خمش چهار نقطه ای در دمای 20 درجه سانتیگراد قرار گرفتند. نتایج نشان داد نمونه های حاوی ذرات ریز پلیمر، در دمای 5 درجه سانتیگراد رفتاری مشابه با ذرات درشت داشته اند، بطوری که با افزایش مقدار پلیمر مدول برجهندگی نیز افزایش می یابد، و بیشترین مقدار مدول برجهندگی در این دما برای مخلوطهای حاوی 6% PET ریز و درشت، به ترتیب، 17557 و 18229 مکاپاسکال می باشد. اما در دماهای 25 و 40 درجه سانتیگراد نمونه های حاوی 2 درصد PET بیشترین مقدار مدول برجهندگی را به ترتیب، به مقدار، 3.5 و 0.808 مگاپاسکال داشته اند. در مخلوط های آسفالتی حاوی ذرات درشت پلیمر نمونه ی حاوی 4 درصد PET بیشترین سختی خمشی و کمترین عمر خستگی را به مقدار، به ترتیب، 3803 مگاپاسکال و 16260 داشته است. نمونه های حاوی 6 درصد PET (برای هر دو اندازه ریز و درشت) بیشترین عمر خستگی را داشتند، که به ترتیب، 100000 و 63250 می باشد. مدول برجهندگی نمونه های حاوی ذرات درشت پلیمر از مدول برجهندگی نمونه های حاوی ذرات ریز PET بیشتر بوده، اما عمر خستگی نمونه های حاوی ذرات ریز پلیمر ضایعاتی بیشتر از عمر خستگی نمونه های حاوی ذرات درشت PET می باشد.