بهبود عملکرد فیزیولوژیکی و محصول دانه ذرت با تیمار سالیسیلیک اسید تحت تنش خشکی

یک آزمایش مزرعه ای به صورت طرح کرت های خرد شده بر پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال 1399 اجرا گردید تا اثر سطوح مختلف سالیسیلیک اسید (SA) بر صفات فیزیولوژیکی و محصول دانه، روغن و پروتیین ذرت (MV 524) مورد بررسی قرار گیرد. تیمارهای آبیاری شامل آبیاری معمول (آبیاری پس از 60 میلی متر تبخیر) و قطع آبیاری از ظهور تاسل تا تشکیل دانه و از ظهور تاسل تا رسیدگی بودند. گیاهان با سه سطح SA (2، 1 و 3 میلی مولار) و آب تیمار شدند. تیمارهای آبیاری و SA به ترتیب در کرت های اصلی و فرعی قرار گرفتند. قطع آبیاری در مراحل زایشی سبب کاهش میانگین محتوای آب برگ (LWC)، شاخص پایداری غشا (MSI)، شاخص کلروفیل، شاخص سطح برگ (LAI)، محصول دانه، درصد روغن، محصول روغن و پروتیین و افزایش دمای برگ و درصد پروتیین دانه در مقایسه با آبیاری معمول شد. کاربرد SA، به ویژه با غلظت 3 میلی مولار، میانگین LWC، MSI، شاخص کلروفیل، شاخص سطح برگ و محصول دانه، روغن و پروتیین ذرت را افزایش داد. بیشترین همبستگی مثبت با محصول دانه، روغن و پروتیین مربوط به شاخص سطح برگ و پس از آن LWC و شاخص محتوای کلروفیل بود. این نتایج نشان می دهد که تامین آب در مراحل زایشی برای تولید موفق ذرت ضروری است. با وجود این، محلول   پاشی 3 میلی مولار SA می تواند عملکرد مزرعه ای ذرت را تحت فراهمی معمول و محدود آب به طور قابل توجهی بهبود بخشد.