تاثیر نمره بدنی و برخی از فاکتورهای مدیریتی بر بروز برخی از ناهنجاری های متابولیکی گاوهای هلشتاین

این پژوهش برای ارزیابی نمره وضعیت بدنی در دوره خشکی و زمان گوساله زایی بر بروز ناهنجاری های متابولیکی گاوهای هلشتاین استان اصفهان انجام شد. تعداد 5138 رکورد از زایش های مختلف از سال 1395 استخراج شد. داده ها شامل شماره دام، سال زایش، ماه زایش، اسکور زمان زایش، طول دوره خشکی، طول دوره آبستنی، وزن تولد گوساله، جنس گوساله، تعداد گوساله های متولد شده در هر زایش، جفت ماندگی، سخت زایی، مرده زایی و متریت بود. به منظور یکنواختی، داده ها در کلاس های مختلف طبقه بندی شدند. داده های به دست آمده با استفاده از نرم افزار SAS با رویه GLIMMIX تجزیه شدند. نتایج نشان داد که میزان تغییر نمره وضعیت بدنی بر بروز ناهنجاری های متابولیکی (جفت ماندگی، سخت زایی، مرده زایی و متریت) معنی دار نبود (0/05≤P). تاثیر شکم زایش بر جفت ماندگی، سخت زایی،  مرده زایی و متریت معنی دار بود (0/01≥P). تاثیر وزن تولد گوساله بر جفت ماندگی (وزن های کم تر از 35 کیلوگرم و بالاتر از 46 کیلوگرم)، سخت زایی و مرده زایی (گوساله های با وزن 46 کیلوگرم) و متریت معنی دار بود (0/01≥P). طول دوره خشکی بر بروز جفت ماندگی (در طول دوره خشکی کم تر از 45 روز و دوره خشکی 61 تا 100 روز به بالا با دوره 46 تا 60 روز)، سخت زایی (افزایش طول دوره خشکی از 60 به 100 روز) و متریت (در طول دوره خشکی کم تر از 45 روز و دوره خشکی 61 تا 100 روز به بالا  با دوره 46 تا 60 روز) اثر معنی داری داشت (0/01≥P). اثر طول دوره آبستنی بر جفت ماندگی معنی دار (0/01≥P) اما بر بروز مرده زایی معنی دار نبود (0/05≤P). فصل زایش بر بروز جفت ماندگی و متریت اثر معنی دار داشت (0/01≥P).