استفاده از سامانه اطلاعات جغرافیایی و وروش تحلیل سلسله مراتبی در پهنه بندی خطر زمین لرزه استان کرمان

استان کرمان یکی از لرزه خیزترین گستره های ایران بوده که در گذشته، رخداد زمین لرزه های ویرانگر، سبب آسیب های جانی ومالی فراوان در آن گردیده است. از این رو، تهیه نقشه پهنه بندی خطر زمین لرزه در این گستره ضروری به شمار می آید. این پژوهش نیز برای تهیه نقشه کاربردی پهنه بندی خطر زمین لرزه در استان کرمان با به کارگیری سیستم اطلاعات جغرافیایی انجام گرفته است. نخست، معیارهای گسل های جنبا در استان، زمین لرزه های تاریخی و دستگاهی، زمین ریخت شناسی، استحکام ساختگاه و زمین ساخت جنبا وهم چنین زیرمعیارهای آن هاکه درپهنه بندی خطرزمین لرزه دخیل بوده اند، بررسی و ارزیابی شده و به لایه های اطلاعاتی در محیط سیستم اطلاعات جغرافیایی تبدیل گردیدند. اهمیت زیر معیارهایی چون درازا، سازوکار و جنبش گسل و هم چنین بزرگا و ژرفای زمین لرزه ها که برای نخستین بار، درتهیه نقشه پهنه بندی خطر زمین لرزه درنظرگرفته شده، سبب افزایش دقت نقشه ها می گردد. سپس، وزن دهی لایه های اطلاعاتی به کمک روش تحلیل سلسله مراتبی (AHP) با به کارگیری سیستم تصمیم گیری گروهی و به کارگیری نرم افزار های لازم صورت گرفت. در پایان، لایه های اطلاعاتی به دست آمده برپایه روش AHP تلفیق شده و گستره های گوناگون استان از دیدگاه خطر زمین لرزه، در نقشه پهنه بندی خطر زمین لرزه استان کرمان به گستره هایی با خطر لرزه ای خیلی زیاد (نوار شمال، شمال باختری کرمان و گسل های جیرفت و سبزه واران)، گستره هایی با خطر متوسط (جنوب خاوری و شمال باختری کرمان) تا گستره های کم خطر (باختر استان، لوت و جازموریان) دسته بندی شدند. نقشه های به دست آمده با پژوهش های پیشین و اطلاعات زمین لرزه شناسی مقایسه گردید که نشان دهنده دقت بالای نقشه به دست آمده است.