مطالعات زمین شیمیایی و ساختاری کانسار روی و سرب حسین آباد (استان مرکزی)

ذخیره روی و سرب حسین آباد با سنگ میزبان اسلیت و فیلیت ژوراسیک در بخش شمالی کمربند فلززایی ایرانکوه-آهنگران جای دارد. اندازه گیری های ساختاری نشانگر حضور گسلی اصلی با پهنای تقریبی 20 متر با امتداد خاوری-باختری با سازوکار معکوس در محدوده مطالعاتی است که واحدهای ژوراسیک، کرتاسه و کانی سازی را متاثر کرده است. کانی سازی اصلی اسفالریت، گالن و کمتر پیریت و کالکوپیریت با بافت های برشی، رگه-رگچه و جانشینی رخ داده است. کوارتز، سیدریت، کلسیت، دولومیت، سریسیت، و کلریت کانی های دگرسانی هستند. بررسی های زمین شیمیایی، جایگاه زمین ساختی حاشیه فعال قاره ای و غنی شدگی غیرعادی سرب و روی را در سنگ میزبان آواری دگرگون شده ژوراسیک نشان می دهد. عناصر سرب، روی، گوگرد، مس، نقره و آرسنیک ارتباط ژنتیکی با کانسار دارند. نسبت Zn/Cd اسفالریت گستره وسیعی بین 37 تا 581 را در برگرفته است. ترکیبات ایزوتوپ سرب گالن، تحرک مجدد سرب را از توالی تریاس بالایی-ژوراسیک زیرین پیشنهاد می کنند. بازه کلی دمای همگن شدگی و شوری میان بارهای سیال محلول کانه دار به ترتیب بین 100 تا 305 درجه سانتی گراد و 5/10 تا 3/13 درصد وزنی نمک طعام هستند. پیامد فعالیت پهنه گسلی معکوس حسین آباد سبب تشکیل تاقدیس فرادیواره ای و ناودیس فرودیواره ای با امتدادهای خاوری-باختری شده است. با دور شدن از پهنه گسلی، اثر چین خورگی کم می شود و لایه ها با روند ساختاری غالب منطقه، شمال باختر-جنوب خاور، هم راستا می-شوند. از سوی دیگر بخشی از کانی سازی نوع برشی کانسار حسین آباد در برش های مجاور پهنه گسلی خاوری- باختری حسین آباد توزیع و جانشین شده و با فاصله گرفتن از پهنه گسلی، این نوع کانی سازی قطع می شود.