مقایسه اثربخشی زوج درمانی مبتنی بر پذیرش وتعهد وزوج درمانی مبتنی بر شفقت بر تعارضات زناشویی وصمیمیت جنسی زوجین نابارور شهر کرمانشاه

ناباروری یکی از دلایل مهم افزایش تعارضات زناشویی و کاهش صمیمیت جنسی بین زوجین است. از جمله درمان های موج سوم علم روانشناسی، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و شفقت درمانی است که به زوجین کمک می کند تا با مسایل پیش آمده در زندگی شان، برخورد مناسبی داشته باشند. هدف از پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و درمان مبتنی بر شفقت بر تعارضات زناشویی و صمیمیت جنسی زوجین نابارور شهر کرمانشاه بوده است. این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی بوده و با استفاده از طرح پیش آزمون، پس آزمون با گروه کنترل با روش نمونه گیری از نوع در دسترس است. جامعه آماری، شامل تمام زوجین نابارور شهر کرمانشاه است که در سال 1399 به کلینیک های درمان ناباروری بیمارستان معتضدی شهر کرمانشاه مراجعه حضوری نموده بودند. نتایج نشان داد که هر دو روش درمانی زوج درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد و زوج درمانی مبتنی بر شفقت در سطح معناداری (p≤0/01) در افزایش صمیمت جنسی زوجین نابارور موثر بوده اند. همچنین نتایج نشان داد که بین این دو روش درمانی از نظر اثربخشی تفاوت معنی داری وجود ندارد، چرا که تعارضات زناشویی اغلب ریشه در مشکلات عمیق بین زوجین دارد. این دو نوع روش درمان افق تازه ای در مداخلات بالینی است و می توان از آنها به عنوان دو روش درمانی اثرگذار برای درمان مشکلات زناشویی زوجین نابارور سود جست.