واکاوی ابعاد و کیفیت تعاملات والدین در فرایندآموزش و یادگیری مجازی

پژوهش حاضر با هدف شناسایی ابعاد تعاملات والدین با فرزندان و معلمان دوره ابتدایی در فرایند آموزش و یادگیری مجازی طراحی و اجرا شد. این پژوهش با رویکرد کیفی و به روش پدیدارشناسانه با نمونه گیری هدفمند صورت پذیرفته است. جامعه پژوهش، مادران دانش آموزان دختر و پسر ابتدایی شهر ابهر بودندکه 14 نفر از آن ها در فرایند تحقیق شرکت کردند. ابزار گردآوری داده ها، مصاحبه عمیق نیمه ساختاریافته بود. متن مصاحبه ها با روش تحلیل مضمون تجزیه و تحلیل شدند و مصاحبه ها تا حد اشباع داده ها ادامه یافت. بررسی روایی با استفاده از دو روش درگیری بلندمدت و پرسش از همکاران و بررسی پایایی از طریق روش بازبینی مشارکت کننده انجام شد. یافته های پژوهش نشان دادند که والدین از طریق اعتمادسازی، توجه به وضیت عاطفی- روانی فرزندانشان، ایجاد روش های خلاقانه برای افزایش مشارکت آنها، افزایش سواد فن آوری، یافتن کانال های موثر ارتباط با معلم و همکاری با معلم در فرایند یادگیری-یاددهی می توانند اثر گذاری آموزش های مجازی برای یادگیری فرزندانشان را بیشتر کنند. در این پژوهش، تعامل والد-فرزند، کیفیت سازنده و فعال و تعامل والد-معلم در سطح متوسطی قرار داشت.