واکاوی مبانی هستی شناسی تربیت عرفانی در سند تحول بنیادین آموزش و پرورش و برنامه درسی ملی جمهوری اسلامی ایران

شناسایی مبانی هستی شناسی تربیت عرفانی در نظام تعلیم و تربیت جمهوری اسلامی ایران با توجه به سند تحول بنیادین آموزش و پرورش و برنامه درسی ملی جمهوری اسلامی است.

روش شناسی پژوهش:

 از نظر هدف کاربردی و از نظر گردآوری داده، توصیفی تحلیلی با رویکرد کیفی و جامعه آماری، سند تحول بنیادین و برنامه درسی جمهوری اسلامی، بوده است. ابزار جمع آوری داده ها چک لیست ثبت مفاهیم مقوله های مرتبط با مولفه های هستی شناسی توحیدی (اصل وحدت وجود) و عشق می باشد که مورد تایید صاحب نظران عرصه تعلیم و تربیت بوده است. داده های جمع آوری شده، ابتدا تلخیص، سپس ارایه و برای نتیجه گیری مورد تفسیر قرار گرفته اند.

تعلیم و تربیت اعتقادی ،عبادی و اخلاقی که محوریت دیگر ساحت های تربیتی در سند تحول است موضوع وحدت وجود، ذیل مبحث توحید در آن مطرح است. تربیت انسان موحد، مومن به معاد و مهرورز اشاره به عشق خالق یکتا عشق در پرستش عشق در بازگشت به معاد و عشق در رابطه با دیگران است.

مبانی فلسفی تربیت عرفانی در مولفه هستی شناسی، در چارچوب  اصل وحدت وجود و عشق در سند تحول و برنامه درسی ملی مورد توجه قرار گرفته است که به صورت مستقیم و غیرمستقیم در اسناد مذکور مطرح گردیده است. با نگرش هستی شناسی توحیدی، مربی متربی را سایه و نمودی از جلوه حق دانسته و با کمال عشق و مهرورزی به تعلیم و تربیت می پردازد و رشد متربی را در تمام ابعاد هویتی، رشد خود می داند که این سبک آموزش عاطفی، چشم انداز جدید جهانی در عرصه تعلیم و تربیت می باشد.