بررسی گرایش ها به رفتار اجتماعی مطلوب در بستر توسعه فردی در دانش آموزان عضو هلال احمر و غیر عضو

در سازمان ها جذب منابع انسانی داوطلب که از قابلیت بالایی در توسعه فردی برخوردار هستند،  سهم مهمی در سرمایه های اجتماعی و اقتصادی جامعه دارند. با توجه به این که یکی از منابع اصلی و پیش شرط های  مشارکت های داوطلبانه گرایش به رفتار اجتماعی مطلوب است، پژوهش حاضر با هدف مقایسه نیم رخ گرایش به رفتار اجتماعی مطلوب در بستر توسعه فردی در میان دانش آموزان عضو و غیر عضو هلال احمر اجرا شد. این پژوهش توصیفی-مقطعی از نوع علی مقایسه ای بود. نمونه آماری تشکیل شده بود از 200 نفر از دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوم شهر پاوه در سال تحصیلی 400-1399 که با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به پرسشنامه گرایش به رفتار اجتماعی مطلوب (کجباف و همکاران، 1389) پاسخ دادند. داده های پژوهش با استفاده از نرم افزار SPSS-25  و روش آماری واریانس چند متغیری مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان دادند نمره کل گرایش به رفتار اجتماعی مطلوب در دانش آموزان داوطلب برابر با 156 و میانگین مولفه های گرایش به رفتار اجتماعی مطلوب جمعی، گمنام، موقعیت بحرانی، هیجانی، متابعت آمیز و نوع دوستانه به ترتیب برابر با 63/25 ،14/32، 23/19، 25/21، 73/35 و 59/22 بود. در حالی که، این نمرات در دانش آموزان غیر عضو برابر با 119، 83/19، 31/22، 39/15، 19/18، 71/23 و 73/19 حاصل شد. همچنین، نتایج تحلیل واریانس نشان دادند نمرات گرایش به رفتار اجتماعی مطلوب دانش آموزان داوطلب به طوری معنی داری بالاتر از میانگین کل نمرات افراد غیر داوطلب جمعیت هلا ل احمر p<0.05 بود. به طورکلی، نهاد های عمومی غیر دولتی همانند هلال احمر جهت نیل به اهداف بشر دوستانه خود، نه تنها لازم است افراد واجد گرایش به رفتار اجتماعی مطلوب در رفتار یاری رسانی را جذب نمایند، بلکه با فراهم سازی بستر های توسعه انسانی در نگهداشت آنان تلاش کنند.