اولویت بندی پارامترهای رفتاری قابل ارزیابی با شبیه ساز رانندگی برای خودروهای سواری در کلان شهر تهران

عوامل بروز تصادفات ترافیکی شامل انسان، جاده، محیط و وسیله نقلیه است که در این میان نیز بیش ترین سهم، مربوط به عامل انسانی است، درنتیجه در حین مطالعات ایمنی ترافیک عوامل انسانی باید در اولویت قرار گیرند. امروزه یکی از فناوری های مهمی که در زمینه بررسی پارامترهای رفتاری رانندگان مورد استفاده قرار می گیرد شبیه سازهای رانندگی است. علاوه بر آن استفاده از شبیه سازهای رانندگی با هدف کاهش حوادث از طریق افزایش مهارت رانندگان و صلاحیت سنجی رانندگان از جمله موارد مهم آموزشی است که میزان خطاهای انسانی را کاهش می دهد. در این پژوهش شبیه سازهای رانندگی خودرو سواری مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفتند تا مهم ترین پارامترهای رفتاری که به وسیله این دستگاه ها قابلیت برداشت و ارزیابی دارند اولویت بندی شوند. بدین منظور دو معیار تخلف و تصادف در بین رانندگان خودروی سواری در شهر تهران انتخاب شدند. در راستای وزن دهی معیارها از روش میانگین حسابی ساده و با توجه به میزان اثرگذاری بر ایمنی و نظرات متخصصان دارای تخصص و سابقه حرفه ای مرتبط با حمل و نقل و شبیه سازهای رانندگی استفاده شد. برای اولویت بندی نهایی پارامتر های رفتاری قابل ارزیابی به وسیله دستگاه شبیه ساز از روش کوداس استفاده شد که بر اساس یک روش کنترل مضاعف و براساس شاخص ارزیابی حاصل از فواصل اقلیدسی و تاکسی از ایده آل منفی رتبه بندی را انجام می دهد. در نهایت تحلیل ها نشان داد درک خطر و انتخاب سرعت مهم ترین پارامترهای رفتاری هستند که باید در شهر تهران مدنظر قرار گیرند. از نتایج این پژوهش می توان در آموزش و آزمون مهارت های رانندگی و جمع آوری پارامترهای رفتاری رانندگان خودروهای سواری  استفاده نمود.