طراحی و اعتباریابی الگوی آسیب های اجتماعی و خانوادگی نوپدید متاثر از کرونا

هدف پژوهش حاضر، طراحی و اعتباریابی الگوی آسیب های اجتماعی و خانوادگی نوپدید متاثر از کرونا در استان قم بود که با بهره ‏گیری از روش آمیخته اکتشافی متوالی انجام گرفت. در بخش کیفی پژوهش تعداد 18 مصاحبه نیمه‏ ساختاریافته با جامعه خبرگان آسیب های اجتماعی  به روش گلوله برفی انجام شد. در بخش کمی نیز تعداد 384 نفر به روش نمونه ‏گیری تصادفی چندمرحله‏ای و با استفاده از جدول کرجسی و مورگان به عنوان نمونه انتخاب شدند. آسیب های نوپدید شامل شش مقوله اصلی وابستگی به فضای مجازی، وابستگی به تکنولوژی های جدید ارتباطی، مسایل اجتماعی، مسایل روانی، مشکلات آموزشی و مشکلات خانوادگی می باشد. در مقوله وابستگی به فضای مجازی هفت مقوله فرعی «پیامد جسمانی»، «پیامد روانی»، «پیامد رفتاری»، «پیامد ارتباطی»، «پیامد اجتماعی»، «پیامد آموزشی» و «جرایم اینترنتی» مورد شناسایی قرار گرفت. دو مقوله فرعی یعنی «وابستگی به ماهواره» و «وابستگی به تلفن همراه» به عنوان مقوله های فرعی وابستگی به تکنولوژی های جدید ارتباطی شناسایی شد. تحلیل مصاحبه های کیفی نیز نشان داد که «اعتیاد به مواد مخدر و الکل»، «کم رنگ شدن تعاملات اجتماعی»، «انتشار حرف ها و فیلم های ناخواسته»، «شیوع شبه علم»، «بیکاری»، «بحران سوگ» و «مسایل اقتصادی» به عنوان مقوله های فرعی مسایل اجتماعی شناسایی شده است. همچنین سه مقوله فرعی «افسردگی»، «اضطراب» و «وسواس» برای مسایل روانی شناسایی شد. مشکلات آموزشی نیز شامل مقوله های فرعی «عدم آشنایی با الزامات تدریس مجازی»، «کمبود انگیزه»، «تبعض آموزشی» و «رواج تقلب» می باشد. «تعارضات خانوادگی»، «افزایش بار مسیولیت زنان» و «تعلیق سازوکارهای تسکین اجتماعی» از مقوله های فرعی مشکلات خانوادگی بودند. در بخش کمی پژوهش مدل های اندازه گیری و پایایی ابزارهای پژوهش مورد آزمون و تایید قرار گرفت.