اعتبارسنجی آموزش بهداشت فردی در مدارس ابتدایی در شرایط کرونا

نقش و اهمیت آموزش بهداشت فردی از سنین کودکی در مدارس و به ویژه در شرایط خاص شیوع بیماری ها اهمیتی دوچندان خواهد داشت. بنابراین هدف پژوهش حاضر اعتبارسنجی آموزش بهداشت فردی در مدارس ابتدایی در شرایط کرونا بود.

تحقیق حاضر از نوع تحقیقات آمیخته (کیفی- کمی) بود. جامعه آماری شامل تمامی مراقبان سلامت و معلمان ابتدایی در سال تحصیلی 1399 تا 1400 شهرستان خمینی شهر بود. با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند و تا حد اشباع نظری حجم نمونه 16 نفر انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات در بخش کیفی مصاحبه نیمه ساختاریافته و در بخش کمی پرسشنامه محقق ساخته با ضریب پایایی 97/0 بود. تحلیل مضامین کیفی، ترسیم شبکه مضامین و مدل مفهومی با نرم افزار MAXQDA10 انجام شد. در بخش کمی برای اعتبارسنجی از ضریب توافق سنج لاوشه (CVR) استفاده شد.

34 مضمون در سه زمینه روش های آموزش بهداشت فردی، موضوع و محتوای آموزش بهداشت فردی و اهداف آموزش بهداشت فردی استخراج گردید. 12 مضمون در زمینه روش های موثر مستقیم و غیرمستقیم آموزش بهداشتی فردی در مقطع ابتدایی بود. 11 مضمون در زمینه موضوع و محتوای آموزش بهداشت فردی محیط زندگی، فردی، لباس، بدن، دست ها، چشم ها، موی سر، دهان و دندان، پیشگیری از بیماری ها و آموزش ورزش های جسمی استخراج گردید. از 34 مضمون نیز 11 مضمون در زمینه اهداف آموزش بهداشت فردی بود. همچنین نتایج اعتبارسنجی توافق سنج لاوشه (CVR) تمامی مضامین اصلی بالاتر از 49/0 را تایید کرد.

مدل طراحی شده می تواند راهنمای معلمان و مراقبان سلامت مدارس ابتدایی در ارایه آموزش بهداشت فردی موثرتر به دانش آموزان باشد.