مسئولیت مدنی ناشی از باقی ماندن وسایل جراحی در بدن بیمار

امروزه با توجه به پیچیدگی عمل های جراحی و همچنین نقش سرعت در این عمل ها، پزشک طرف قرارداد جهت انجام تعهد خود، تیمی متشکل از دستیاران و پرستاران را به خدمت می گیرد؛ در حین عمل ممکن است لوازم جراحی مانند گاز استریل در داخل بدن بیمار جا مانده باشد. حال سوال آن است که مسیول این خطای پزشکی چه شخصی است؟

این جستار با روش توصیفی تحلیلی و با استفاده از منابع کتابخانه ای فقهی و حقوقی به رشته تحریر درآمده است.

ملاحظات اخلاقی:

 این پژوهش با رعایت اصول اخلاقی و امانتداری انجام پذیرفته است.

بررسی مساله ذیل مسیولیت قهری این پاسخ را به ما خواهد داد که پرستاران (اسکراب و سیرکولار)، یکی از اشخاص مسیول در این قضیه هستند، زیرا در خصوص وظیفه شمارش به درستی انجام وظیفه ننموده، فلذا خسارت منتسب به آن ها است. به علاوه پزشک و یا شخصی که مسیول خارج نمودن وسایل جراحی است در صورت تقصیر دارای مسیولیت اشتراکی با پرستار خواهد بود.

به عنوان قاعده اولیه در فقه و حقوق، ایراد خسارت از سوی ثالث، مسیولیتی برای پزشک (متعهد) ایجاد نخواهد کرد، مگر این مسیولیت صراحتا یا ضمنا بر شخص متعهد شرط شده باشد. برخلاف حقوق کشورهای دیگر، مسیولیت قراردادی ناشی از فعل غیر را نمی توان در حقوق ایران به  عنوان یک اصل مطرح نمود، در نتیجه تنها کسی که خسارت منتسب به او است مسیول جبران خسارت است. راهکارهای مشابه برای مسیولیت متعهد قراردادی در صورت ورود خسارت از سوی ثالث وجود دارد که در قالب شرط ضمن عقد و حکم حکومتی قابل طرح است.