بررسی تاثیر تحریم های اقتصادی بر اشتغال در ایران با استفاده از روش کنترل ترکیبی

امروزه مسیله اشتغال و دستیابی افراد به شغل مورد نظر از اهداف کلان توسعه و از دغدغه های اصلی سیاست گذاران و اقتصادانان هر کشور می باشد، به طوری که دولت ها با برنامه ریزی کلان دستگاه های مختلف می توانند زمینه فرصت های شغلی متناسب را فراهم نمایند. همچنین ایجاد اشتغال یکی از مهمترین استراتژی های کاهش فقر و بهبود زندگی در کشورهای مختلف به دنبال ایجاد درآمد و افزایش تقاضا برای کالا و خدمات و در نتیجه افزایش اشتغال می باشد. امروزه با پیشرفت علم و فناوری و تخصصی شدن مسیله اشتغال، چشم انداز اشتغال در بیشتر کشورهای در حال توسعه از جمله ایران به صورت یک معضل بزرگ و اساسی درآمده است. از آنجا که یکی از مهمترین عوامل تاثیرگذار بر اشتغال ایران طی سالیان اخیر، تحریم های اقتصادی می باشند و با توجه به این که روش کنترل ترکیبی (SCM) به ما این امکان را می دهد تا اشتغال ایران ترکیبی را در غیاب تحریم ها محاسبه کنیم، به همین دلیل در مطالعه حاضر از روش کنترل ترکیبی برای بررسی اثر تحریم های اقتصادی اعمال شده توسط ایالات متحده بر اشتغال ایران بین سال های 1991 تا 2020 استفاده شده است. و از طریق SCM تفاوت اشتغال بین کشور تحت درمان (ایران) و ترکیبی (ایران ترکیبی) تخمین زده است. نتایج این مطالعه نشان از کاهش 1438هزار نفری اشتغال در اثر تحریم ها در مقایسه با وضعیت بدون تحریم دارد. به دنبال تشدید تحریم ها، کاهش اشتغال به اوج خود یعنی 1966 هزار نفری در سال 2020 رسیده است. آزمون های پلاسیبو نیز نشان از معنادار بودن نتایج در سطح 10% دارند.