تحلیل عوامل موثر بر نگهداشت دانشجویان پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه رازی

دستیابی به توسعه پایدار مستلزم تربیت نیروی انسانی متخصص و شایسته از طریق مراکز و نهادهای آموزشی است. این در حالی است که یکی از دغدغه‏ های آموزش عالی کشاورزی به ویژه در سال‎های اخیر مساله نگهداشت دانشجویان می ‎باشد. لذا هدف کلی این پژوهش علی- ارتباطی، تحلیل عوامل موثر بر نگهداشت دانشجویان کشاورزی بود. جامعه آماری تحقیق، دانشجویان مقطع کارشناسی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه رازی در سال تحصیلی 1401- 1400 بودند (901=N) که 270 نفر از آنان براساس جدول بارتلت با روش نمونه‎ گیری تصادفی طبقه‎ ای انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ‎ها پرسشنامه محقق‏ ساخته بود که برای پایایی و روایی آن به ترتیب از ضریب تتای ترتیبی (0/87=Ө) و پانل متخصصان استفاده شد. براساس تحلیل عاملی اکتشافی، به ترتیب اهمیت عوامل مربوط به استادان، عامل حمایتی مدیریتی، محیطی و امکانات آموزشی و عامل فردی به عنوان عوامل موثر بر نگهداشت دانشجویان استخراج شدند. این عوامل در مجموع حدود 73درصد از واریانس مربوط به نگهداشت دانشجویان کشاورزی را تببین می‏ کنند. یافته های آزمون من ویتنی نشان داد که بین دیدگاه دانشجویان دختر و پسر نسبت به عوامل موثر بر نگهداشت دانشجویان، تفاوت معناداری وجود ندارد. در حالی که، تفاوت بین دیدگاه دانشجویان ساکن روستا و شهر در مورد عوامل موثر بر نگهداشت دانشجویان، معنادار شد. نتایج آزمون کروسکال والیس نیز بیانگر آن بود که دانشجویان ورودی‏ ها و رشته ‏های مختلف کشاورزی در مورد عوامل موثر بر نگهداشت دانشجویان اتفاق نظر دارند. بر پایه یافته ها، توجه به مواردی از قبیل ایجاد انگیزه و علاقه در دانشجویان توسط استادان، حمایت دولت از اشتغال‎زایی برای دانش آموختگان کشاورزی، فراهم نمودن گلخانه و زمین کشاورزی جهت انجام فعالیت‎های عملی در دانشکده های کشاورزی می تواند وضعیتی را بوجود آورد که باعث حفظ و نگهداشت دانشجویان شود.