بررسی اثر سرمایه انسانی بر بهرهوری در دو استان زنجان و قزوین

اهمیت سرمای ه های انسانی در ارتقاء و رشد بهرهوری و به عنوان مه مترین گزینه در رفع نابرابریها یکی ازمه مترین موضوعاتی است که مورد توجه صاح بنظران علم مدیریت قرار گرفته است. انسا نها منابع جدیدمولد ثروت هستند مشروط بر اینکه جزء سرمایه انسانی محسوب شوند . صنایع کارخانهای عامل جذب و اشتغالبخش عظیمی از جمعیت کشورها و آموزش نیروی کار هستند. در این مقاله تحلیلی توصیفی تلاش م یشو دطبق نظری ه های اقتصادی اثر سرمایه انسانی سرانه به عنوان یک متغیر مهم و تاثیرگذار بر بهرهوری کل عواملچهار ISIC 1385 (بر اساس کدهای _ تولید، بهر هوری نیروی کار و بهر هوری سرمایه طی دوره زمانی) 1395رقمی صنایع کارخان های 10 نفر کارکن به بالا در دو استان زنجان و قزوین که بر اساس آخرین اطلاعات منتشر1385 (از مرکز آمار ایران جمعآوری شده است ارزیابی شود.به این منظور نسبت ارزش افزوده به _ شده) 1395ارزش موجودی اموال سرمای های ثابت به عنوان شاخص بهر هوری سرمایه و از نسبت ارزش افزوده بر کل نهاده ها به عنوان شاخص بهر هوری کل عوامل تولید و از نسبت ارزش افزوده به تعداد کل شاغلان به عنوان شاخصبهرهوری نیروی کار و از نسبت مجموع افراد فو قدیپلم به بالا به تعداد شاغلان استفاده شده است . نتایج اینمطالعه که مدل آن پس از جم عآوری اطلاع ات مور دنیاز از مرکز آمار ایران با استفاده از نر مافزا ر اقتصاد سنجیایویو ز 5 و از روش حداقل مربعات معمول ی 6 برآورد شده است، نتایج این مطالعه نشان م یدهد که سرمایه انسانیبر بهرهوری کل عوامل تولید و همچنین بر بهر هوری سرمایه در دو استان دارای اثر معناداری م یباشد ولیسرمایه انسانی بر بهر هوری نیروی کار در هر دو استان دارای اثر معناداری نم یباشد.