اثر ورمی کمپوست و تنش رطوبتی بر میزان عناصر غذایی کم مصرف گیاه و خاک پس از برداشت ریحان سبز (Ocimum basilicum L.)

خشکی یک از رایج ترین تنش های غیر زنده می باشد. با کاربرد کودهای آلی از جمله ورمی کمپوست، اثرات منفی تنش های آبی کاهش می یابد. به همین علت آزمایشی با هدف بررسی اثر ورمی کمپوست و  تنش رطوبتی بر میزان عناصر غذایی کم مصرف گیاه و خاک پس از برداشت ریحان، به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی با دو عامل و 3 تکرار در دانشکده کشاورزی لرستان انجام گرفت. عامل اول شامل چهار سطح ورمی کمپوست (0، 10، 20 و 30 گرم در کیلوگرم خاک) و عامل دوم شامل سه سطح رطوبتی (ظرفیت مزرعه ، 75 و 55 درصد ظرفیت مزرعه) بود. نتایج نشان داد بیشترین وزن خشک اندام هوایی در سطح بدون تنش رطوبتی و کاربرد 30 گرم ورمی کمپوست در کیلوگرم خاک (9/5 گرم در گلدان) مشاهده شد. بیشترین غلظت آهن اندام هوایی (29/65 میلی گرم در کیلو گرم) در بالاترین سطح تنش (55 درصد رطوبت مزرعه) و 30 گرم ورمی کمپوست و بیشترین غلظت مس اندام هوایی (23/8 میلی گرم در کیلو گرم) در سطح تنش رطوبتی 75 درصد ظرفیت مزرعه و کاربرد 20 گرم ورمی کمپوست وجود داشت. با افزایش تنش رطوبتی، غلظت روی و منگنز اندام هوایی گیاه نسبت به تیمار شاهد کاهش معنی داری داشت. در سطح تنش رطوبتی 55 درصد ظرفیت مزرعه و کاربرد 30 گرم ورمی کمپوست، بیشترین غلظت آهن (55/3 میلی گرم در کیلو گرم) و روی (70/2 میلی گرم در کیلو گرم) در خاک پس از برداشت مشاهده شد. همچنین با افزایش تنش رطوبتی میزان غلظت عناصر مس و منگنز در خاک پس از برداشت افزایش معنی داری یافت. با توجه به اثر مثبت کاربرد ورمی کمپوست در کاهش اثر سوء تنش آبی بر وزن خشک و غلظت عناصر غذایی ریحان، می تواند کود مناسبی جهت افزایش عملکرد گیاه ریحان در شرایط تنش رطوبتی باشد.