تاثیر تغذیه متناوب پروتئین خام جیره بر عملکرد رشد در بره های نر پرواری

پروتیین خام یکی از گران ترین اجزای جیره غذایی و مواد مغذی مورد نیاز دام است. یکی از راهکارهای استفاده بهینه از پروتیین خام ایجاد نوسان در سطح پروتیین خام جیره و تغذیه متناوب آن در فواصل زمانی یک تا چند روز است. این پژوهش به منظور بررسی تاثیر تغذیه متناوب پروتیین خام جیره بر عملکرد رشد و برخی فراسنجه های شکمبه ای و خونی در بره های نر پرواری انجام شد.

سه جیره غذایی با پروتیین خام 12، 14 و 16 درصد و انرژی قابل متابولیسم یکسان تنظیم شدند. از 36 راس بره نر با میانگین وزن 2/04±23/94 کیلوگرم در چهار تیمار در قالب طرح کاملا تصادفی استفاده شد. تیمار اول جیره با سطح پروتیین خام 14 درصد را به صورت ثابت دریافت کرد. تیمارهای دوم تا چهارم جیره های با پروتیین خام 12 و 16 درصد را به ترتیب با تناوب 24، 48 و 72 ساعت دریافت کردند. مصرف خوراک، عملکرد رشد، ضریب تبدیل خوراک، قابلیت هضم و برخی فراسنجه های شکمبه ای و خونی اندازه گیری شد.

تفاوت معنی داری از نظر مصرف خوراک و عملکرد رشد در بین تیمارها مشاهده نشد هرچند ضریب تبدیل خوراک در تیمار با تناوب مصرف پروتیین خام 48 ساعته بهبود یافت و نسبت به تیمار شاهد تمایل به معنی داری را نشان داد (0/063=p). بیشترین قابلیت هضم ماده آلی مربوط به تیمار با تناوب مصرف 48 ساعته بود که نسبت به سایر تیمارها تمایل به معنی داری را نشان داد (0/091 =p). بین تیمارهای آزمایشی از نظر قابلیت هضم ماده خشک، پروتیین خام و الیاف نامحلول در شوینده خنثی تفاوت معنی داری مشاهده نشد. بیشترین نیتروژن آمونیاکی مایع شکمبه و نیتروژن اوره ای خون در تیمار با تناوب مصرف پروتیین خام 48 ساعته بود (0/05<P).

نتایج این پژوهش نشان داد ضریب تبدیل خوراک به هنگام استفاده از راهکار ایجاد نوسان در سطح پروتیین خام جیره و تغذیه متناوب آن تاحدودی بهبود می یابد، اما تاثیری در عملکرد رشد بره های نر و قابلیت هضم خوراک نداشت. همچنین نیتروژن آمونیاکی شکمبه و نیتروژن اوره ای خون افزایش یافت. لذا استفاده از این راهکار در تغذیه بره های نر پرواری توصیه می شود.