بررسی اثربخشی دوره های آموزشی منابع انسانی و کاوش راهکارهای بهبود: کاربست مدل تبیین تعقیبی

برخی سازمان ها با هدف ارتقای عملکرد و افزایش بهره وری، هزینه های زیادی را به آموزش کارکنان خود اختصاص می دهند که گاه چندان اثربخش نیستند؛ لذا بررسی اثربخشی دوره های آموزشی و شناسایی راهکارهای بهبود آنها ضروری می نماید. پژوهش حاضر با همین هدف، با استفاده از مدل تبیین تعقیبی روش آمیخته و در قلمرو شرکت های شهرک صنعتی رفسنجان انجام شده است. برای انجام پژوهش، ابتدا پرسشنامه کرک پاتریک که از روایی محتوا و پایایی آن اطمینان حاصل شده بود، در بین نمونه 156 نفری از فراگیران توزیع شد. برای بررسی وضعیت اثربخشی دوره ها، از آزمون t یک نمونه ای و برای تحلیل های متعاقب آن، از تحلیل واریانس یک سویه در نرم افزار SPSS استفاده شد. سپس، ضمن انجام مصاحبه های عمیق و باز با نمونه 68 نفری از فراگیران تا مرحله اشباع نظری و تحلیل آنها در نرم افزار MAXQDA، راهکارهای بهبود دوره ها کاوش شد. نتایج پژوهش نشان داد در سطح اطمینان 95 درصد، اثربخشی دوره ها و نیز ابعاد آن (واکنش، یادگیری، رفتار و نتایج) در حد متوسط تا زیاد و به تناسب هر یک از ابعاد، بر اساس برخی متغیرهای زندگی نامه ای متغیر بوده است. همچنین، بر اساس یافته های پژوهش، راهکارهایی درباره مکان، زمان، موضوع، مدرس و سازمان مجری دوره ارایه شد.