بررسی تاثیر کاربری های مختلف کشاورزی بر رطوبت بهینه خاک ورزی با استفاده از مدل درخت تصمیم در دشت جیرفت

رطوبت بهینه خاک برای خاکورزی رطوبتی است که اگر خاکورزی در آن انجام شود، با حداقل انرژی مصرفی بیشترین خردشدگی (نرم شدگی) در خاک ایجاد می شود. هدف از این پژوهش تعیین رطوبت بهینه برای عملیات خاک ورزی تحت کاربر ی های مختلف کشاورزی در منطقه ی جیرفت و بررسی کارایی مدل درخت تصمیم در این خصوص برای منطقه بود. برای این منظور نمونه های خاک (90 نمونه) از عمق صفر تا 20 سانتی متر به صورت دست نخورده برداشته شده و برخی از ویژگی های فیزیکی و شیمیایی آن تعیین گردید. برای تعیین منحنی مشخصه رطوبتی خاک، مقدار رطوبت خاک در مکش های ماتریک 10، 30، 50، 100، 300، 500، 1000 و 1500 کیلوپاسکال با استفاده از دستگاه صفحه فشاری اندازه گیری شد. نتایج نشان داد نوع کشت تاثیر معناداری بر روی ویژگی های فیزیکی و شیمیایی خاک و همچنین رطوبت بهینه نداشته است. در ادامه این پژوهش مدل سازی رطوبت بهینه با درخت تصمیم انجام شد. در این پژوهش از سه معیار ضریب تبیین ، ریشه میانگین مربعات خطا  و ریشه میانگین مربعات خطای نرمال شده (NRSME) برای ارزیابی مدل استفاده شد. نتایج ارزیابی نشان داد که استفاده از درخت تصمیم برای پیش بینی رطوبت بهینه خاک به دلیل دارا بودن NRMSE کمتر (017/0) و R2 بالا (75/0)، مناسب است. هم چنین نتایج مدل سازی رطوبت بهینه خاک نشان داد که ماده آلی مهم ترین متغیر تاثیر گذار بوده و پس از آن به ترتیب متغیرهای درصد کربنات کلسیم معادل، رسانایی الکتریکی، درصدرس، چگالی ظاهری و درصد شن و سیلت در پیش بینی رطوبت بهینه اهمیت دارند.