بررسی تضمین غیرقضایی حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی در نظام حقوقی جمهوری اسلامی ایران

یکی از موضوعات مهم در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران فصل سوم مربوط به حقوق ملت می باشد. این فصل از قانون اساسی از این جهت دارای اهمیت است که در آن حقوق اساسی و بنیادین افراد جامعه به طور دقیق بیان شده است. قانونگذار اساسی جهت تحقق و تضمین این حقوق سعی کرده است تا سازوکارهای لازم را پیش بینی نماید. یعنی هم ابزارهای قضایی و هم ابزارهای غیرقضایی تحقق این حقوق در قانون اساسی پیش بینی شده است. این مقاله در صدد است تا ابزارهای غیرقضایی تضمین حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی مصرح در فصل سوم قانون اساسی را مورد ارزیابی قرار دهد. در واقع مقاله در صدد پاسخ به این سوال است که قانونگذار چه ابزارهایی جهت تضمین کارآمد این حقوق در نظام حقوقی جمهوری اسلامی ایران پیش بینی نموده است.مقاله سعی کرده است با رویکردی توصیفی تحلیلی سازوکارهای غیرقضایی موجود در قانون اساسی و نظام حقوقی جمهوری اسلامی ایران را مورد بررسی و کنکاش دقیق قرار دهد.