اثر تراکم بوته و آرایش کاشت بر عملکرد، اندازه سوخ و انبار مانی دو رقم پیاز خوراکی (. Allium cepa L)

به منظور بررسی اثر تراکم بوته و آرایش کاشت بر عملکرد و اندازه سوخ در دو رقم پیاز خوراکی مروارید و زرگان، آزمایشی به صورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در سال های 1397 و 1398 در مزرعه تحقیقاتی موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر درکرج اجرا شد. ارقام مروارید و زرگان به صورت کشت نشایی در کرت های اصلی و دو عامل فاصله ردیف10، 15 و 20 سانتی متر و فاصله روی ردیف 5، 5/7، 10و 5/12 سانتی متر به صورت فاکتوریل در کرت های فرعی قرار گرفتند. بیشترین عملکرد بازارپسند به ترتیب از آرایش های کاشت 5/7 × 15 و 10 × 15 سانتی متر (تراکم های 8/88 و 7/66 بوته در متر مربع) به میزان 7/73 و 6/67 تن در هکتار حاصل شد. با کاهش تراکم، درصد وزنی پیازهای کوچک در رقم مروارید از 31/38 درصد به 57/6 درصد و در رقم زرگان از 12/64 درصد به 77/12 درصد کاهش یافت. در رقم مروارید با کاهش تراکم درصد پیازهای بزرگ، دوقلو و گردن کلفت به ترتیب از 19/3 درصد به 85/19 درصد و از 92/7 درصد به 41/29 درصد افزایش نشان داد. در رقم زرگان همزمان با کاهش تراکم تا 7/66 بوته در متر مربع (آرایش کاشت 10 × 15 سانتی متر)، میزان پیازهای متوسط از 78/35 درصد به 15/85 درصد افزایش یافت. در مدت انبارمانی، رقم مروارید در کلیه آرایش های کاشت متناظر نسبت به رقم زرگان درصد جوانه زنی و پوسیدگی کمتری داشت. بر اساس نتایج این پژوهش، برای ارقام مروارید و زرگان به ترتیب آرایش های کاشت 5/7 × 15 و 10 × 15 سانتی متر به دلیل مصرف کمتر نشاء در مقایسه با تراکم های بیشتر توصیه می شود.