اثربخشی بازی درمانی مبتنی بر رویکرد شناختی-رفتاری بر کاهش افسردگی و انزوا طلبی کودکان دختر بی سرپرست و بد سرپرست

اختلال افسردگی کودکی به گونه منفی عملکرد شخصی و خانوادگی به هنجار کودک را تحت تاثیر قرار میدهد و اغلب تا بزرگسالی به صورت متناوب ادامه مییابد. هدف از انجام پژوهش حاضر تبیین اثربخشی بازی درمانی مبتنی بر رویکرد شناختی رفتاری بر کاهش مشکلات افسردگی و انزوا طلبی کودکان بدسرپرست بود.

برای انجام پژوهش شبه آزمایشی حاضر که به صورت پیش آزمون-پس آزمون با گروه آزمایش و کنترل انجام شد از بین کودکان 8 تا 11 سال مقیم در دو مرکز منتخب سازمان بهزیستی در شهر تهران با روش نمونه گیری در دسترس 24 نفر  به عنوان نمونه انتخاب و به شیوه تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. ابتدا آزمودنی ها پرسشنامه های افسردگی کودکان - فرم کوتاه (CDS-A) طراحی شده توسط نجاریان (1373) برای اندازه گیری افسردگی و مشکلات رفتاری کودکان طراحی شده توسط شهیم (1375) برای اندازه گیری شاخص انزواطلبی را تکمیل کردند. سپس گروه آزمایش 10 جلسه 90 دقیقه ای (هفته ای دو جلسه) مداخله بازی درمانی مبتی بر رویکرد شناختی-رفتاری را دریافت کردند و گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکرد.

نتایج نشان داد مداخله بازی درمانی مبتنی بر رویکرد شناختی-رفتاری بر کاهش انزواطلبی و افسردگی کودکان بی سرپرست و بد سرپرست تاثیر معناداری دارد.

با توجه به نتایج استفاده از رویکرد بازی درمانی مبتنی بر رویکرد شناختی-رفتاری زیر نظر متخصص توصیه می شود.