مقایسه اثربخشی بازی درمانی به دو شیوه تراپلی و فیلیال بر رفتارهای مقابله ای دانش آموزان

دانش آموزان دارای ناتوانی های یادگیری همواره جزء گروه های رایج با نیازهای خاص به حساب می آیند که به توجه آموزشی بیشتری نیاز دارند. هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی بازی درمانی به دو شیوه تراپلی و فیلیال بر رفتارهای مقابله ای دانش آموزان 12-10 سال با اختلال یادگیری در شهر اصفهان بود.

برای انجام پژوهش آزمایشی حاضر که با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل و دوره پیگیری انجام شد از بین دانش آموزان با اختلال یادگیری که در سال 1400 به یکی از کلینیک های روان شناختی شهر اصفهان مراجعه کرده بودند بر اساس جدول مورگان به صورت در دسترس 54 نفر انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و یک گروه گواه (هر گروه 18 نفر) تقسیم شدند. سپس آزمودنی های گروه آزمایش 10 هفته و هفته ای یک ساعت مداخله مورد نظر خود را دریافت کردند. همچنین قبل، بلافاصله بعد و دوره پیگیری 2 ماهه تمام آزمودنی ها پرسشنامه رفتارهای مقابله ای هرناندز (2008) را تکمیل شد. نهایتا داده ها با استفاده از تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر تحلیل شدند.

نتایج نشان داد دو شیوه بازی درمانی تراپلی و فیلیال تراپی روی ابعاد رفتارهای مقابله ای شامل انحراف از مشکل، کنار آمدن با مشکل و کنار آمدن ویرانگر تاثیر پایدار داشتند (01/0>P). اما میزان اثربخشی دو شیوه بازی درمانی روی ابعاد رفتارهای مقابله ای تفاوت معنی داری نداشته است (05/0<P).

نتیجه آنکه هر دو روش بازی درمانی علی رغم ساختارهای متفاوت تاثیر یکسانی دارند چون هر دو بر رابطه والد- فرزند متمرکز هستند که دلبستگی کودک را تحت تاثیر قرار می دهند