تعیین مجموعه حداقل داده پرونده الکترونیک سلامت تنبلی چشم

در راستای گردآوری، ذخیره و توزیع استاندارد اطلاعات پرونده الکترونیک سلامت بیماران مبتلا به تنبلی چشم، تعیین عناصر داده از اهمیت خاصی برخوردار است. بنابراین مطالعه حاضر با هدف تعیین مجموعه حداقل داده تنبلی چشم انجام شد.

این مطالعه از نوع کاربردی بود که در سال 1399 انجام شد. برای شناسایی عناصر داده، جست وجو در پایگاه های پابمد، اسکوپوس،گوگل اسکالر، وب آو ساینس، پایگاه مرکز اطلاعات علمی جهاد دانشگاهی، مگیران و سامانه دانش گستر برکت و مطالعه پرونده بیماران تنبلی چشم و مشورت با متخصصین چشم بیمارستان فارابی انجام شد. سپس پرسش نامه ای شامل 2 بخش «اطلاعات جمعیت شناختی متخصصین» و «مجموعه پیشنهادی حداقل داده تنبلی چشم» در مقیاس 5 درجه ای لیکرت تهیه شد. پس از تایید روایی و پایایی پرسش نامه، جهت تکمیل آن، 20 نفر از افراد خبره درمانگاه تنبلی چشم بیمارستان فارابی به صورت نمونه دردسترس انتخاب و پرسش نامه در اختیار آن ها قرار گرفت. تحلیل داده ها با استفاده از آمار توصیفی و نسخه 20 نرم افزار SPSS انجام شد. درنهایت، عناصری که موافقت بالای میانگین 3 را کسب کردند، به عنوان مجموعه حداقل داده تنبلی چشم منظور شدند. 

از 98 عنصر داده پیشنهادی، 92 عنصر داده به عنوان مجموعه حداقل داده تاییدشده برای تنبلی چشم تعیین و در 6 دسته کلی داده های جمعیت شناختی، اطلاعات بالینی، نوع انحراف چشم، تست های حسی، تجویز پزشک و طرح درمان طبقه بندی شدند.

به نظر می رسد یکپارچه سازی اطلاعات بیماران مبتلا به تنبلی چشم و بهبود مدیریت اطلاعات آن ها ازطریق تعیین مجموعه حداقل داده های تنبلی چشم میسر می شود. درواقع با ذخیره و بازیابی اطلاعات استاندارد در قالب مجموعه حداقل داده، امکان مقایسه اطلاعات، دستیابی به اطلاعات باکیفیت و افزایش اثربخشی خدمات درمانی فراهم می شود.