نقش استحکام روانی و سازگاری معنوی در پیش بینی سلامت روانشناختی دانشجویان

سلامت روانشناختی دانشجویان یکی از محورهای ارزیابی سلامتی جوامع مختلف است که نقش مهمی در تضمین پویایی و کارآمدی هر جامعه ایفاء می کند. لذا هدف مطالعه حاضر بررسی نقش استحکام روانی و سازگاری معنوی در پیش بینی سلامت روانشناختی دانشجویان بود.

پژوهش حاضر توصیفی- همبستگی بود. جامعه پژوهش شامل تمامی دانشجویان تحصیلات تکمیلی گرایش های روانشناسی دانشگاه آزاد اسلامی بیرجند در نیمسال تحصیلی اول 1402-1401 بودند، که از این میان بر اساس جدول گجرسی و مورگان تعداد 170 نفر با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات شامل پرسش نامه های استحکام روانی کلاف و همکاران (2002)، سازگاری معنوی رسولی و همکاران (1388) و خرده مقیاس سلامت روانشناختی سازمان بهداشت جهانی (2000) بود. تحلیل داده ها با آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه با کمک نرم افزار SPSS نسخه 24 انجام شد.

نتایج نشان داد بین استحکام روانی(677/0=r) و سازگاری معنوی(580/0=r) با سلامت روانشناختی ارتباط مستقیم وجود دارد(01/0>p). همچنین مولفه های استحکام روانی 3/47 درصد و مولفه های سازگاری معنوی، 3/35 درصد از واریانس سلامت روانشناختی را تبیین می کنند.

بر اساس نتایج بهبود استحکام روانی و سازگاری معنوی، نقش موثری در ارتقای سلامت روانشناختی دانشجویان دارد.