معرفی نسخه خطی احسن المنظومه

احسن المنظومه (قرن 13) منظومه ای مشتمل بر بیش از چهار هزار بیت است که شاعری گمنام، متخلص به پیری آن را سروده است. موضوع این مثنوی داستان یوسف و زلیخاست. پیش از آن، چند شاعر دیگر منظومه هایی با محوریت این داستان سروده اند. سراینده با پیروی از قرآن و سرمشق قراردادن منظومه های پیشین کوشیده ضمن بیان چهارچوب اصلی داستان که برگرفته از قرآن است، روایتی متفاوت از برخی قسمت های داستان داشته باشد. شاعر با افزودن شاخ و برگ ها و توصیفات جزیی در داستان می کوشد بر تنوع روایتگری خود بیفزاید. داستان حول سه محور غنا، عرفان و تعلیم می چرخد و سراینده از عشق و غنا برای جذاب کردن داستان بهره می برد و هرکجا محلی مناسب می یابد به پند و اندرز و تعلیم و بیان آموزه های عرفانی می پردازد و بی اعتباری و ملالت و سختی دنیا را به مخاطب گوشزد می کند. در این مقاله ضمن معرفی این اثر، ویژگی های سبک شناسی و محتوایی آن به طور اجمال بررسی می شود و روایت جدیدی از داستان یوسف و زلیخا در دسترس قرار می گیرد.