بررسی رابطه سرسختی روانشناسی با امید به زندگی در بیماران سرطانی

هدف از پژوهش حاضر تعیین بررسی رابطه سرسختی روانشناسی با امید به زندگی در بیماران سرطانی بود. روش پژوهش از نوع همبستگی میباشد. جامعه آماری کلیه مراجعه کنندگان به بیمارستان امام خمینی تهران (انیستیتو سرطان) به منظور معاینات و درمان های مربوطه به بیمارستان مراجعه کرده و بستری شدند، تشکیل دادند. نمونه آماری پژوهش با توجه به محدودیت جامعه آماری از میان کلیه مراجعه کنندگان به انیستیتو سرطان بیمارستان امام خمینی (ره) از طریق نمونه گیری در دسترس نمونه ای به حجم 50 نفر (25 نفر زن و 25 نفر مرد) انتخاب و مورد آزمون قرار گرفتند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های سرسختی اهواز کیامریی؛ تجاریان و مهرابی زاده هنرمند (1377) و امید به زندگی اشنایدر و همکاران (1991) استفاده شد. روش تجزیه تحلیل داده ها ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه بود. نتایج نشان داد که بین طرحواره های ناسازگار اولیه و انگیزش رابطه منفی و معنی دار وجود داشت.. بین سرسختی روانشناختی و انگیزش رابطه مثبت و معنی دار وجود داشت . بین سرسختی روانشناختی و نمره کل امید به زندگی رابطه مثبت و معنی دار وجود داشت . همچنین نتایج رگرسیون چند گانه امید به زندگی و ابعاد آن شامل انگیزش گذرگاه بر اساس سرسختی روانشناختی پیش بینی می شود .