تاثیر نانوذرات طلای کانژوگه شده با اسید فولیک بر جذب و حساس کنندگی پرتوی سلول های سرطانی دهانه رحم تحت تابش فوتون های 6 مگاولتی

پرتودرمانی یکی از مهم ترین روش های درمان سرطان است. استفاده از نانوذرات فلزی هدفمند با افزایش اثر پرتوهای یونیزان بر سلول های سرطانی و کنترل اثر زیانبار پرتو بر سلول های سالم، عاملی موثر در کاهش عوارض جانبی پرتودرمانی است. هدف این مطالعه بررسی اثر هدفمندی نانوذرات طلای کانژوگه شده با اسید فولیک توسط لینکر آلبومین سرم گاوی در جذب و حساس کنندگی نانوذرات طلا در سلول های سرطانی HeLa در مقایسه با نانوذرت طلای غیرهدفمند است.

در این مطالعه، نانوذرات طلا توسط لینکر آلبومین سرم گاوی با اسید فولیک کانژوگه شد. اتصال آلبومین سرم گاوی و اسید فولیک به نانوذرات طلا با روش طیف سنجی فروسرخ بررسی شد. سنجش سمیت زایی با روش MTT انجام گرفت و بر اساس آن غلظت غیرسمی نانوذرات به دست آمد. سپس اثر نانوذرات هدفمند سنتز شده بر میزان جذب و حساس کنندگی آن ها بر روی سلول های HeLa ارزیابی شد.

غلظت غیر سمی نانوذرات برابر µg/ml 12 به دست آمد. انکوباسیون سلول ها با این غلظت نانوذرات به مدت 2، 4 و 24 ساعت انجام گرفت و مشاهده شد در 4 ساعت میزان جذب نانوذرات هدفمند به چهار برابر میزان جذب نانوذرات غیرهدفمند می رسد. نسبت حساس کنندگی نانوذرات هدفمند و غیر هدفمند در سلول های مورد مطالعه تحت تابش فوتون های 6 مگاولتی به گروه کنترل (بدون نانوذرات) به ترتیب  0/02±32 /1  و 0/02±  19 /1  به دست آمد.

استفاده از لینکر آلبومین سرم گاوی برای هدفمند سازی نانوذرات طلا در افزایش جذب نانوذرات طلا و افزایش اثر پرتوی یونیزان بر سلول های HeLa تحت تابش فوتون های 6 مگاولتی تاثیر محسوسی دارد.