بررسی کمی پارامترهای موثر بر تفکیک پذیری و عمق نفوذ داده های سونداژ تشدید مغناطیسی با استفاده از تجزیه مقادیر تکین تابع پیشرو

سونداژ تشدید مغناطیسی به دلیل حساسیت مستقیم به هیدروژن مولکول های آب، امکان تخمین محتوای آب و رسانندگی هیدرولیکی را فراهم می آورد. یکی از مسایل مهم در وارون سازی داده های ژیوفیزیکی ارزیابی صحت و اطمینان مدل های وارون شده است. به این معنی که با استفاده از ابزارهای ریاضی میزان قطعیت و یا عدم قطعیت مدل های به دست آمده از حل مسیله وارون به صورت کمی تعیین گردد و این امر کمک شایانی در تفسیر بهتر مدل های ژیوفیزیکی می کند. ارزیابی کیفیت مدل های هیدروژیوفیزیکی که از وارون سازی داده های تشدید مغناطیس هسته ای سطحی نتیجه می شود، ضرورتی اجتناب ناپذیر است. در این پژوهش با استفاده از تجزیه مقادیر تکین تابع پیشرو MRS، ماتریس تفکیک پذیری مدل را استخراج می شود. در این روش مولفه های چون اندازه حلقه، مقدار بیشینه پالس ممان و همچنین شرایط سطح نوفه ی محیطی را به عنوان پارامترهای ورودی موثر بر تفکیک پذیری و عمق نفوذ داده های MRS مورد ارزیابی قرار می گیرید. تاثیر هر یک از این مولفه ها بر روی تفکیک پذیری داده های MRS از طریق مدل های مصنوعی و نیز داده های صحرایی سنجیده می شود. نتایج عددی نشان می دهد که افزایش اندازه حلقه در صورت ثابت بودن بیشینه پالس ممان منجر به افزایش عمق نفوذ و نیز افزایش تفکیک پذیری عمودی می شود. در حالتی که اندازه حلقه ثابت باشد و بیشینه پالس ممان افزایش یابد موارد مذکور نیز صادق است، یعنی استفاده از پالس ممان های بزرگتر باعث بهبود تفکیک پذیری عمودی و عمق نفوذ موثر داده های سونداژ تشدید مغناطیسی می شود. از طرفی افزایش سطح نوفه باعث کاهش تفکیک پذیری و عمق نفوذ موثر می شود. نتایج این تحقیق گام مهم در بهینه سازی پارامترهای برداشت با هدف بهبود تفکیک پذیری قایم در مدل های محتوای آب و زمان آسایش و نیز افزایش عمق نفوذ موثر در مطالعات سونداژ تشدید مغناطیسی در برخواهد داشت. همچنین پارامترهای هیدروژیوفیزیکی محتوای آب و زمان آسایش در چارچوب وارون سازی چند نمایی و با استفاده از روش GSVD  برآورد می شود. با استفاده پارامترهای هیدروژیوفیزیکی منتج شده از مدل سازی وارون، علاوه بر تعیین عمق و ضخامت لایه آبخوان، امکان ارزیابی وضعیت هیدروژیولوژیکی آبخوان از لحاظ میزان تخلخل و آبدهی وجود دارد.