بررسی برخی از عوامل موثر در پاسخ به سرمادرمانی در زنان مبتلا به زگیل تناسلی

 درمان زگیل تناسلی به روش های مختلفی انجام می شود که ممکن است هرکدام مزیت و معایبی داشته باشند. این مطالعه را با هدف تعیین برخی از عوامل موثر در پاسخ به سرمادرمانی در زنان مبتلا به زگیل تناسلی انجام دادیم.

 این مطالعه ی مورد-شاهدی روی 200 زن مبتلا به زگیل تناسلی و داوطلب برای اجرای سرمادرمانی مراجعه کننده به بیمارستان فرشچیان (سینا) در سال 1400 تا 1401 انجام شد. قبل از شروع سرمادرمانی، از ضایعات، نمونه ی بافتی جهت انجام PCR و تعیین ژنوتیپ ویروس پاپیلومای انسانی انجام شد. بر اساس نوع زیرگروه استخراج شده، ضایعات در سه گروه پرخطر، متوسط و کم خطر دسته بندی شدند. سرمادرمانی برای هر ضایعه هر دو هفته یک بار و حداکثر تا شش جلسه انجام شد. بیماران یک ماه بعد از انجام آخرین نوبت سرمادرمانی از نظر میزان بهبود بررسی شدند. پاسخ ندادن به درمان به عنوان گروه مورد و پاسخ دادن به آن به عنوان گروه شاهد در نظر گرفته شد.

 از نظر ژنوتیپ، 43 درصد پرخطر، 24/5 درصد متوسط و 32/5 درصد کم خطر بودند. فراوانی پاسخ به درمان 37 درصد بود. بین پاسخ به سرمادرمانی برای از بین بردن زگیل تناسلی ناحیه ی آنوژنیتال زنان شرکت کننده در مطالعه با سن (0.008 =P)، سایز ضایعه (0.001= P)، ریسک ضایعه (0.001= P) مدت ابتلا (0.008= P) و محل ضایعه (0.014 =P) ارتباط معنی داری مشاهده شد.

 پاسخ به سرمادرمانی در زگیل های تناسلی آنوژنیتال نسبتا پایین است. ضایعات ناحیه ی واژنی، سن کمتر، سایز کوچک تر ضایعات، مدت ابتلای کوتاه تر، به دنبال سرمادرمانی پیش آگهی بهتری دارند