مدل یابی اختلالات یادگیری غیرکلامی بر اساس مهارت های عصب روان شناسی و مشکلات یادگیری در دانش آموزان دختر 8 تا 12 سال

هدف از اجرای پژوهش حاضر مدل یابی تبیین اختلالات یادگیری غیرکلامی بر اساس مهارت های عصب روان شناسی و مشکلات یادگیری در دانش آموزان دختر 8 تا 12 سال بود. طرح پژوهش، توصیفی- همبستگی و جامعه آماری شامل دانش آموزان دختر 8 تا 12 سال شهر تهران در سال تحصیلی 400-1399 بود. به روش نمونه گیری خوشه ای تک مرحله ای 300 نفر به عنوان نمونه با رعایت قاعده نسبت پارامتر کلاین انتخاب شد. برای جمع آوری داده ها در پژوهش از مقیاس اختلالات یادگیری غیرکلامی گلدشتاین (2000)، پرسش نامه مشکلات یادگیری کلورادو (2011)، و پرسش نامه عصب روان شناختی کانرز (2007)، استفاده شد. تحلیل داده های پژوهش با استفاده از روش های آمار توصیفی، ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون چندمتغیره و مدل یابی معادلات ساختاری با نرم افزارهای SPSS-22 و AMOS-24 انجام شد. براساس یافته های این مطالعه، مدل پیشنهادی جهت بررسی روابط علی بین متغیرهای پژوهش، از برازش قابل قبولی در سطح 09/0=RAMSEA برخوردار بود. نتایج پژوهش نشان داد که همبستگی بین متغیرهای عامل (مهارت های عصب روان شناسی با ضرایب اثر (B=-0/76) در سطح (p=0/001)، و مشکلات یادگیری (B=0/80) در سطح (p=0/001)، با اختلالات یادگیری غیرکلامی معنادار بود. بر این اساس فرضیه پژوهش مبنی بر مدل یابی اختلالات یادگیری غیرکلامی براساس مهارت های عصب روان شناسی و مشکلات یادگیری مورد تایید قرار گرفت. با توجه به یافته های این پژوهش می توان نتیجه گرفت که مدلیابی اختلالات یادگیری غیرکلامی بر اساس مهارت های عصب روان شناسی و مشکلات یادگیری دختران از برازش مطلوبی برخوردار است.