از اسطوره فر تا انرژی کیهانی در شاهنامه فردوسی

سرتاسر شاهنامه جدال تجسم حماسی اهورامزدا و اهریمن یا خیر و شر و نبرد روشنایی و تاریکی است. شالوده اصلی شاهنامه را فر و مبارزات فرهمندان با اهریمنان تشکیل می دهد. فر از نمادهای پرکاربرد و کلیدی در اساطیر ایران است که به مرور به صورتی گسترده در فرهنگ و حماسه ملی ایران بازتاب یافته است. با توجه به اینکه اغلب مقالات نگارش یافته در زمینه فر معطوف به معنی لفظی، مشتقات و نمودهای اساطیری آن می باشد که فر را موهبتی از سوی اهورامزدا دانسته اند و نیز از آنجا که مفهوم فر در روزگار ما اساس بسیاری از مباحث فیزیک نوین از جمله هاله نورانی، چاکراهای انرژی و انرژی درمانی است، ریشه یابی اشکال گوناگون فر و پیوند آنها با تجلیات انرژی کیهانی در  شاهنامه فردوسی مورد تحلیل و واکاوی قرار نگرفته، این مقاله بر آن است تا به بررسی گونه ها و تجسم های مادی و معنوی فر و ارتباط آن با انرژی کیهانی در شاهنامه فردوسی بپردازد و با نگاهی انتقادی و روش تحلیلی-توصیفی و رویکرد کتابخانه ای انتقال سیر تاریخی فر از آیین مهری به اوستا و سپس از شاهنامه فردوسی تا عصر حاضر را مورد تحلیل و بررسی قرار دهد.