بررسی نقش میانجی سرمایه فکری در رابطه بین قابلیت های نوآوری تولیدی، فرآیندی و اداری با ‏عملکرد سازمانی در دانشگاه پیام نور شیراز

در این مطالعه اتخاذ مدل جامع برای بررسی چگونگی تاثیر قابلیت های نوآوری بر عملکرد سازمانی انجام شده و چگونگی تاثیر واسطه ای سرمایه فکری نیز در نظر گرفته شده است. بدین ترتیب، هدف این پژوهش بررسی تاثیر قابلیت های نوآوری تولیدی، فرآیندی و اداری بر ‏عملکرد سازمانی با درنظر گرفتن نقش میانجی گرانه سرمایه فکری دانشگاه پیام نور مرکز شیراز می باشد که با استفاده از مدل سازی معادلات ساختاری (SEM) بر اساس حداقل مربعات جزیی (PLS) انجام گرفت. عناصر تجزیه و تحلیل قابلیت های نوآوری شامل قابلیت های تولیدی، قابلیت های فرآیندی و قابلیت های اداری می باشد. نتایج نشان داد که قابلیت های تولیدی، قابلیت های فرآیندی و قابلیت های اداری تاثیرات مثبت بر سرمایه فکری در دانشگاه پیام نور مرکز شیراز دارند. تاثیر سرمایه فکری بر عملکرد سازمانی معنادار بوده است. در مجموع، سرمایه فکری تاثیر واسطه ای بر روابط بین قابلیت های نوآوری (‏تولیدی، فرآیندی و اداری) ‏و عملکرد سازمانی در دانشگاه پیام نور مرکز شیراز دارد. سرمایه فکری تاثیر واسطه ای بین قابلیت های نوآوری و عملکرد سازمانی است که قصد افزایش عملکرد سازمانی را دارند.