رابطه خلاقیت و تفکر انتقادی با انگیزش پیشرفت و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه خلاقیت و تفکر انتقادی با انگیزش پیشرفت و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان مقطع متوسطه دوم بود. روش این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه دانش آموزان متوسطه دوم شهر چالوس در سال 1402-1401 بودند. نمونه آماری با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی 330 نفر از دانش آموزان در نظر گرفته شد. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه خلاقیت عابدی، آمادگی تفکر انتقادی کالیفرنیا و انگیزش پیشرفت بود.یافته ها نشان داد که بین خلاقیت با عملکرد تحصیلی در دانش آموزان رابطه مثبت معنی داری وجود دارد. بین تفکر انتقادی با عملکرد تحصیلی در دانش آموزان رابطه مثبت معنی داری وجود دارد. متغیر خلاقیت با ضریب بتای 31/0 و متغیر تفکر انتقادی با ضریب بتای 24/0 می توانند به طور مثبت و معنی داری انگیزش پیشرفت در دانش آموزان را پیش بینی کنند. متغیر خلاقیت با ضریب بتای 31/0 و متغیر تفکر انتقادی با ضریب بتای 28/0 می توانند به طور مثبت و معنی داری عملکرد تحصیلی در دانش آموزان را پیش بینی کنند.