تقلید از فقهای متوفی و غیر اعلم
فقیهان برای فهم احکام شرعی از طریق ادله تلاش میکنند و نتیجه تحقیقات خود را در اختیار مکلفان قرارمیدهند. مکلفان نیز برای علم به تکالیف خود، به آثار فقیهان رجوع میکنند. بسیاری از فقها در پاسخ به این سوال که «هر مکلف میتواند به یک یا چند فقیه، زنده یا متوفی، اعلم یا غیر اعلم رجوع کند» گفته اند: هر مقلدی باید یک مرجع زنده اعلم داشته باشد؛ اما با توجه به مبنای اصلی حجیت تقلید (که چیزی جز بنای عقلا نیست) و بررسی سایر ادله (به شیوه توصیفی-تحلیلی) میتوان به این نتیجه رسید:هر مکلف در هر مساله شرعی میتواند به فتوای یکی از فقهای زنده یا متوفی و اعلم یا غیر اعلم رجوع کند و یکی از فتواها (هرچند آسانترین آنها) را مبنای عمل خود قراردهد. آگاهیای که او از این طریق معتبر عقلایی به دست میآورد برایش حجت است و او تکلیفی بیش از این ندارد. مرجعیت فقهی در انحصار فقیه زنده اعلم نیست؛ قابلیت تشخیص اعلم نیز مورد تردید است.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.